Burrin e kam 17 vite më të vjetër se un,Por ai ësht bota ime e dua më shum se gjithqka…

Burrin e kam 17 vite më të vjetër se un,Por ai ësht bota ime e dua më shum se gjithqka…-lsha fēmija i parê në familje(normal si qdo herê fëmija i parê është shumë i pêrkdhelur),u rrita me njê ngrohtësi dhe dashuri të madhe…Edhe kushtet i kishin shumë të mira,kisha gjithqka që dêshiroja. Vitet kalonin, tani mē unē I pata mbushur 19 vite(asnjêherê nuk pata dalê me dikê), prindêrit më luteshin të vazhdoja shkollimin(pasi që ata jan me arsimim të lartê),edhe kushtet i kisha,kêshtuqê nuk mē interesonte të kisha lidhje me dikë…Por njē ditē tē bukur vere u njoha me një djalê,më la njē përshtypje shumē Tê veqantê,ishte shumê i bukur.Ai kishte 36 vite kurse Unë 19.Por me dikê jeta êshtê e pa drejtê (i tillë ishte edhe fati i tij,i’u kishte dashur që në moshë shumē të re t’ia mësynte Europës,për njê jetë mē tē mirë),kështu qē pēr të krijuar familje pak ishte vonuar…Filluam tē takoheshim-sa herê e shihja atë sytë e mi shkëlqenin nga gêzimi,dhe zemra më maltretute aq fort saqê thuajse bënte luftē në krahdorin tim-pra unë u dashurova marrëzisht në të…pas gati 3 muajsh vendosem ta zyrtarizonim lidhjen tonë,por familja ime as sesi nuk pranonte,provova shumë por s’u bindēn dot,kurse krejt jeta ime ishte djali që e dashuroja…Pasi që ai ishte kthyer nē vendin ku punonte,ne vazhdomidht mbanim lidhje telefonike,qdo natë më orē bidedonim…I tregoja që familja ime kurr sesi nuk po pranojnē,dhe vendosi tê vij në Ks,me shpresê se ndoshta disi do t’i bindnim bashkē…Por meqense gjithqka ishte e kotë-unē vendosa të iki te ai…isha njeriu mē i lumtur qê u bashkova me të,por edhe ai mē trajtonte si princeshë…Në sy të gjithē familjes së tij “engjulli im”më thērriste,e nê krah më dërgonte deri nē dhomē…Qdo ditē dilnim…Edhe pse 3 javê bashkê Ai as që mē preku,pasi që unē nuk ndjehesha gati,gjithmonē më thoshte: Engjulli im gjithqka do të bëhet kur ti të jesh gati-jam shumë i lumtur qê ti je afër meje,e mē puthte lehtë…Kaluan 3 javê,ai duhej të kthehej në vendin ku punonte(shumê lehtê vêrehej se se se kishte dhembje qê Po më linte Tê vetmuar-mu si një jetim mbetesha unë tani nē familjen e tij por pa të).Ai para se të nisej bisedoi edhe me familjen e tij,e u tha:nëse dikush i’a thotë kėsaj veq një fjalē Tê keqe,mua do tē mē humbni pērgjithmonë…kështu që shkoi..Por edhe unē kisha fat se jetoja me një familje të mrekullueshme-ishin shumë të dashur me mua…Qdo natë mē thērriste në telefon zemrushi im,dhe pAs 5 javësh erdhi pērsëri…qëndroi disa ditë e prapē shkoi…kēshtu që brendA 2 muajve vinte e përsêri shkonte…3-4 herë gjatē ditēs mē thërriste nê telefon…Pas 18 muajsh erdhi në jetê fryti i dashurisë sonë- tani më lumturia jonë u rrit edhe mē shumë…ime më shumë rrinte me ne,shkonte punonte 2 muaj dhe kthehej 3 muaj qêndronte me ne dhe dashuria jonē qdo ditë rritej edhe më shumē…Pas 3 vitesh linda edhe 1 fëmijë dhe isha shumë e lumtur me fatin Tim.Koha kalonte shpejt,e Vitet iknin pothuajse nuk shiheshin fare…Tani kemi 11 vjet e gjysmë martesê,fëmijët janë 9 dhe 6 vjeq,por mes meje dhe zemrushit tim asgjē nuk ka ndryshuar,ende gjithqka është si nē fillim- gjithmonë “engjull” mē thērret…( e mė duhet ta ceki qê ende nuk ka ndodhë të ketë një zēnkê mes nesh)…Ai ende shkon punon 2 muaj apo 2 e gjysmë dhe kthehet 2 e herê 3 muaj rrin me ne…Qdo natë deri vonë flasim nê tel dhe gjatë ditës s’ka shancê me kalu 1 orë pa shkēmby ndonjē sms,së paku 2 fjalë…Qdo mêngjes mē dërgon sms,që kur të zgjohem ditën mbarë ta filloj-pasi zgjohet shumē heret të shkoj nē punē.Unë kētu jetoj me 2 prindërit e tij,janë mjaft të shtyer nē moshë,por janē shumē të mirë,kAm shumë respekt për ta,asnjēher nuk dal askund vet e me fmi,edhe Kur kam me ble diqka apo ndonjë punē i marr vjehrritê me vete,por mdodhë edhe ndonjēher dal pēr qef me ta,nuk e ndezi veturën nëse nuk vijn me mua…Tani zemrushi im ka vendosur ta braktisë gurbetin,pasi që unē nuk dua tē jetojmë larg familjeve dhe dua qē fēmijēt e mi të rriten e edukohen nē vendin e tyre,jo me gjuhë e tradita tē huaja.Ndjehem gruaja më e lumtur dhe e bekuar nē botē që fati më bashkoi me njē njeri aq të pērkryer siq ēshtë zemrushi im…E dua mė shumë se gjithqka n’botē,pēr të jam n’gjendje me ba gjithqka,sepse e meriton.Qdo herë jam gati edhe jetēn me dhanē për Tê…Ësht bota ime.