Kemi provuar shume vite qe te mbes shtatzane, kur u be, burrit nuk i intereson fare femija…

Kemi provuar shume vite qe te mbes shtatzane, kur u be, burrit nuk i intereson fare femija… – Pershendetje te gjithave , dua te ndaj ne histori familjare ,, por mos ja nisni me mbajt ligjerata dhe fjal ofenduse se boll jam ne siklet tem . Thjesht po du me qel zemren se du me kersit .Jam nje nene e re e dy femijeve … kisha hiq me pak se 12 vite martes , ku e dashurova personin e par dhe te vetem ne jeten time , te cilen ia kushtova gjith rinin time nga mosha 15 vjeqare . Mbas disa vite 7 vite martes me shum sakrifica me shum merzi mbeta 7zene dhe mu duk sikur bota eshte bere e imja . Endra e cila e prisja me vite te tera per te fituar epitetin nene u realizua . Mbas 4 vite me gezoi zoti prap me nje femije . Por aty filluan gjerat te ndryshonin . Gjat 7 zanis se dyt , filloj dyshimi tek bashkshorti , nuk i interesojke fare shtatzania ime , as une – as femijet ndersa edhe ne lindje nuk i interesoj edhe pse isha ne spital te me vie te me takonte , dhe ajo me bej te dyshoj qe kishte dikend tjeter ne jete sepse ndryshoj 360 shkalle Nuk ishte me personi qe u kujdes per mua siq kishte qen , filluan oraret e gjate te punes .Filluan mos ngritja e telefonit , besa besa edhe bllok sa her qe dilke ne mbremje . Ku edhe me rroki depresioni mbas shtatzanis + kjo ngarkesa psiqike nga ish burri qe me qoi deri tek mendimi i i ba keq vetess . Sepse isha ne nje kohe shum te veshtir . Mbas disa muajve , dyshimi im u be realitet , dhe me e keqja qe ishte me nje qe e nifja dhe kisha lidhje te ngushte familjare , mbasi ia gjeta mesazhat , bisedat ne fb , fotot etj etj burri me thot qe nuk ka ndjenja per mua – por rri hater femijeve . Dhe ajo bised me shtyu te i kerkoj divorci , sepse nuk mund te perballoja . Dhe pa hezitim edhe pranoj. Erdh koha dhe u largua nga jeta jone ku mbeta me femijet 4 vjeqar dhe tjetei 7 muajsh e vetme . Mbas 8-9 muaj fillova te rimerja veten time dhe te fitoja forcen qe te behem me e forte se kurre ti dal ne krah femijeve te mi , dhe ti tregoj te gjithve se do ia dal , do behem nene qe te krenohen femijete e mi per vendimin tim . Kan kaluar thuajse 4 vite , por nuk mundem prap ta harroj .
Kam urrejte per te , por prap me dhemb zemra per te edhe pse me ka bere shum shum keq , maltretim fizike , maltretim psiqike , tradhti . Por zemra spo mund ta largon . Kam pasur oferta te shumta serioze qe me kan kerkuar edhe me familje dhe me msit , por ekam shummmm te veshtir te vendosi , sepse friksohem qe do lendohem prap , dhe se do e kem veshtir qe dikush tme pranon me femije pa pasur konflikte . Por jam betu qe nuk do ia kthej femijeve shpinen deri sa te rriten , por as ate here jo . A do mund tia dal –
a do mund te ja bej hallall A ka ndonje rruge te ndritur dikun. Apo eshte thjesht nje ender Tjetren ane kam fjalosje me ish burrin kur e shef qe me ben dikush like ne foto ose kur ndegjon qe kam kerkesa per martes , me thot qe jam femer pa vlere , qe kam mbetur e vetme , perdor fjal fyese etj etj . Mundohen te mos kem kontakt me te , por prap bie puna qe kemi kontakt per femijet edhe pe thom qe se meriton te i shof me sepse sikur kishe dashur femije kishte ndejtur me neve . Por ligji eshte ligj dhe skam qfar te bej .Kam provuar ti a fal e ti mbyllja syt edhe pse zemren e kisha copa copa – qfar fitova njejten gje prap .Por ekam shum bre shum te veshtir ta harroj edhe sjam tu e kuptu pse