fbpx

Un skom as Nane as Babe, axhes ja kom kall shtepijen sepse…


Un skom as Nane as Babe, axhes ja kom kall shtepijen sepse…- Pershendetje Histori Te Jetes. Kom pa shume histori qe kan te beje me dashuri ose me vuajtje nga partneri po per mu osht krejt tjeter histori qe ndodh fatkeqsisht shume te na ne Kosove ku femija anashkalohen si ti vdesin femija edhe nuk kan as ku te shkojn as qka te bojn. Une jom detyru me lut dajen tem mem mar perkohesisht me jetu me te pasi qe mixha kompletisht me ka largu nga jeta pasi me vdiqen prinderit ne aksident. Krejt kjo ka fillu kur baba dhe nana u nisem per ni darsem ne Mitrovic edhe me than rri ti te shpija se fmi ska aty, isha e vogel as 12 13 ndoshta… (vazhdon historia me poshte…)

vjet si kom pas mirepo me kujtohet sikur te ishte sot. Jam aq e deshprume me veten edhe aq nervoz qe skom vepru ma heret ose me i kallxu babes tem ma heret me ma bo testamentin apo naj dokument qe kallxon qka osht pasunia e kto sepse kur vdiq e gjith jeta ime u shem edhe sikur qeni i unt qe eshte per pare, ashtu ka vepru axha jem. Menxi ska prit qe te na marr te gjith pasunin. Prinderit rruges per darsem kan pasur aksident me nje kamion edhe fatkeqsisht e humben jeten te dy ne vendin e ngjarjes. Me kujtohet sikur sot kur u knu qelimja nshpi, trupi mu terqethke, isha vajze e hastretit pa moter pa vlla, skisha mbeshtetje edhe e vogel, krejt femije pa dije se qka po ndodh me mua edhe tu u tut shume sepse si gjdo qike e vogel e lyp nanen edhe baben dhe tmijt me nuk ishin ne kete bote. Kush me pajke ma bojke gjynah met jetime vajza, gjynah gjynah por kerkush nuk me ndihmojke veq me kqyrshin sikur te isha naj femij i huj apo e rrugve. sikur te isha cop berllogu dhe te mos me desht mem afru as mem kshillu… (vazhdon historia me poshte…)

se qka me bo as kurgjo As hallat e mija nuk jan perkujdes per mu as qe jan mundu as do buke me ma bo as mem la as kurgjo si femij e vogel si qike e vogel halla duhet me qene sikur prinderit e tu, por tmijat nuk me kan afru kurr nuk kan desht as me nij ma per mu, sikur me ja pas pas inati prinderve tmij. Prej asaj dite, une u msova qka eshte mu kon e panvarne edhe te jetoj pa askend dhe te veproj qysh ma marke mua mendja edhe qysh duhet me u bo e fort ne kete bote e hidhur. Kur erdh koha per me kqyr per shpij qysh me ja bo, nderhyn axha jem edhe thot shpija eshte e jemja.. Baba dalke npazar ka shit pem e perime edhe me qato pare e ka ndertu shpin po kur ju bo kjo shpij e mixhes tem? Nuk dijsha as pse po don ky me mar kit shpi.. Une tu e lut tu i than si fmija o axhi a jetoj tasht un me ty, ma bojke ec more kopile vogel shko ka dush se une se kom zorrin tasht ty me tmajt masi ju krru vllaut tem me shku ndarsem tash le t’han dhe aty ku osht. E gjith jeta mu shemb sepse sun besojsha qe krejt familja me leqiten nga jeta … (vazhdon historia me poshte…)

komplet ehde kerkush nuk dojke me mar persiper kujdesjen time si femij apo te me ndihmojn. Kaluan shume vite, edhe mbeta ne rruge.. qysh mos kam jetu. Kam flejt neper shpija ku ka pas qen, pa siguri pa strehim. Ka pas rast qe aq shume kam nirdh naten jam detyru me shku ne spital sepse isha bo ngjyr vjollce nga bora dhe ftofti. Teze nuk kisha pasi qe mami ka qene vajze e hastretit dhe vendosa me trokit ne deren e dajes qe e kishte shpin shume larg nga Vushtrria. Aty daja me mur dhe me tha duhesh me gjet pune sepse nuk kam per vete e le mo per ty. Fillova te punoj kamarjere ka 2-3 puna ka pas rast ka 2 dite nuk kam flejt deri sa me kan lshu kamt por e dijsha qe her do kur do ky mundi jem ka mem qit ne drite. Isha kureshtar se qka ndodhi me pasunin e babes tem qe ka punu aq shume qe ta bej edhe kur hulumtova e kuptova qe axha jem kishte nenshkru kontrat qe une kurr sa tjam gjall mos me marr kurr pare prej familes babit as prej tokes as prej pronave dmth shpin qe e kishim na. Ne at mllef, ne at merzi … (vazhdon historia me poshte…)

dhe lodhje qe i kisha bo 19 vjet edhe ende tu punu si pel edhe kerkush mos me ma zgjat doren, vendosa me ja kall shpin axhes tem .. Ndoshta qat here e din qka osht me mbet pa shpij, rrugve i vetmum sikur une qysh kam mbet 12-13 vjet edhe jam detyru me shku te shoqet mas shkolles me bo tush sepse gjaku jem nuk mpranojke nshpi, si mu kan shkin a cetnike Zoti ta dit. Kur ja kalla shpin, u ndjeva me e leht, u ndjeva sikur e kam hek nje barr te madhe nga gjoksi edhe u ndjeva sikur e kam kry punen time per prinderit e mij.Kjo ishte hakmarrje per tere at dhimbje qe ma shkaktu. E kam lut 4 vite per mem majt ne shtepi axhes ose me ma jep naj pare qe mos me zgjat doren ne rrug apo te punoj naj pune te pa moralshem por jo, nuk ka pas asnje pike interes ndaj meje. Bile, une isha e huja per te edhe gjdo fjal e imja ishte e kot. Me ka sha me ka ofendu me ka poshteru tu mthan gjithqka edhe tani pasi e kuptoj qe une e kisha kall shpin, me ka lajmeru ne polici. Aty e mbajta 1 vjet burg edhe me tvertet jam pas… (vazhdon historia me poshte…)

knaq, sepse gjat gjith jetes time ma lluks e kam pas mrena ne burg se sa jasht kur flejsha neper shpija pa kulma, ne ftoft ne shi n ediell, qysh mos. Tani jam prap tu nga pas gjyqeve dhe dokumentave por tani e kam jeten e mire kurr me mire se me par. Jam feju me nje avokat dhe me thot gjithmone if ejumi, une kam me ta bo testamentin me rikthy shtepin e babes edhe e mramta dit koft e jemja sepse kjo qe ta kan ba nuk eshte e drejt as nje njerit psikopat me ja bo e le mo ty. Une shume bona nervoz me kto sene sepse e di qe kurr skam pas faj edhe nuk e di pse krejt ma kan kthy shpinen por tani kadal dale krejtve kam me jau kthy, per gjdo gje. maspari axhes tem kom me u siguru qe kam me ja ba jeten ferr edhe hallav tmija. Tposhterit. Vetem nuk e di ka me ja nis tasht qe me ja bo ma keq se sa me ja kall shtepin. Du me bo diqka qe ka me ju met ne mend sa tjan gjall per te gjith tkqijat qe mi kan bo mu.. Tlutem me tregoni flm shume.