Nuk jam naive por jam e mposhtur nga dashuria qe kam per te, Ai me tradhton por nuk mund ta largoj nga zemra!

Nuk jam naive por jam e mposhtur nga dashuria qe kam per te, Ai me tradhton por nuk mund ta largoj nga zemra! – Isha 16 vjec kur u njoha me nje djale isha e dashuruar ne momentin e pare qe i shikova fytyren por nuk ia shfaqj ne fillim kisha qejf tbeja pak si interesante mos e pranoja direkt po zgjati pak si shum mos pranimi im gati 1 vit ne moshen 17 vjec un e pranova e normal un e dashurova para se te isha e lidhur e njoha dija gjithcka per te dija pikat e tij te forta dhe te dobta, Nga momenti qe kam njohur ate njeri isha gjat gjith kohes happy vetem ai ishte ne cdo moment ne mendjen time, silleshe shum mir e dija qe jepte jeten per mua sepse keshtu me thonte gjithmon por jo gjithcka duhet besuar sepse jo cdo gje qe do mund te jet gjithmon aty per ty por jam pafund e lumtur qe mesova te dua mesova te dashuroj. Isha shum e ndjeshme edhe prandaj shfrytzoi kte mundesi nuk mund te qaja per askend tjeter ne bote pervec familjes por ai ishte personi i dyte qe me beri te qaj por e dija qe ne nje te ardhme do lendohesha e ndodhi, edhe ajo lumturi qe kisha me ate njeri i erdhi fundi, mbase ishte faji im qe nuk dhash gjithcka per ate se di por nuk e prisja, ai me tradhtoi nuk e pranoi gjithsesi, shkeputa cdo mesazh cdo gje por per disa kohe sepse erdhi me shkruajti serisht donte qe te pajtoheshim i shkruajta normal nuk e fala por po flisja mendova se kishte ndryshuar mendova se ka qen nje gabim me ate vajzen qe me tradhtoi po perpiqesha ta kuptoja po flisja normalisht cdo dite serisht por qe ai ne momentin kur fliste serisht me mua per tu rikthy kishte nje te dashur tjeter pastaj gjithcka ndryshoi fillova ta urrej por njekohesisht e doja pavarsisht gjithckaje i dhash njeher e pergjithmon fund me ate njeri por fatkeqsisht se kam harruar asnje moment esht gjithmon ne mendjn time, nuk isha natyre naive edhe as nuk jam por jam e mposhtur nga dashuria qe kisha dhe kam per te jam munduar ta harroj por nuk mundem, gjat gjith kohes ai person esht ne mendjen time e dashuroj pavarsisht gjithckaje qe me ka bere por jam e sigurte qe ai nuk e di qe un e kam dashur pafund nuk jam shum tip qe shfaq dashurin me fjale. Para 1 muaji me ka shkruar por e kam te pamundur t’i shkruaj, Tani jam 21 vjec kam 1vit qe jam ndare prej tij nuk kam pranu te njihem me askend tjeter nuk dua te lendoj veten e po ashtu personin tjeter, nuk guxoj te hedh asnje hap para sepse ende vuaj per ate person por ende jam shum optimiste qe nje dite mund ta harroj edhe shpresoj shum shum qe te ndodhe.