Nje dite me merr Mami prane me tregoj nje foto, m’tha “Ky do jete Burri jot i ardhshem”, mu duk qe…

Nje dite me merr Mami prane me tregoj nje foto, m’tha “Ky do jete Burri jot i ardhshem”, mu duk qe… – Pershendetje jam nje vajze 18 vjecare dhe doja te ndaja me ju nje pjese te historise se jetes sime. Une jetoj ne nje fshat te vogel me nje mentalitet shume te prapambetur.Njerezit e moshuar fshatit mendoje qe vajzat sapo te mbushin 15 vjece duhet te martohen dhe jo me ndonje te moshes se tyre por me ndonje qe eshte 27 ose 28 vjec sipas atyre burri duhet te jete gjithmone me i vjeter me i pjekur. Ketu ne fshat mendojne qe vajzat nuk duhet te shkollohen nuk ka cfare ti duhet shkolla. Ne fshat qe ne vogeli na mesonin si te gatuanim te pastronim te respektonim familjet. Deri ne moshen 13 vjece mund te them qe une kam qene femija me e lumtur qe mund te ekzistonte shkoja ne shkolle luaja tere diten nuk mendoja per problemet e familjes kisha cdo gje qe do donte nje femije per te qene e lumtur. Pasi mbusha 13 vjec per probleme ekonomike na u desh te emigronim ne gjermani ku kemi ndenjur 2 vjet dhe gjate kesaj kohe une kam mesuar nje talent qe nuk e dija qe e kisha i mesoj shume shpejt gjuhet e huaja gjate asaj kohe munda te zoteroj shume mire ang gjerm dhe frengj bashke me gramatiken e tyre pastaj kishte dhe gjuhe te tjera qe sapo i degjoja mund ti fiksoja dhe arrij ti flas mire. Deri ne moshen 15 vjecare nuk e dija cfare do te me priste nese kthehesha ne fshatin ku jetoja me pare. Pas dy vitesh na u desh te ktheheshim dhe kur u kthyhem filluan te me ngacmonin djemte por qe mua nuk me benim pershtypje. Ne ato momente une dashuroja me shpirt po jo ndonje djale dashuroja dijen artin e librat. Pas dy javesh qe ishim kthyer une doja te shkoja ne shkolle por nuk po me regjistronin keta te shtepise i pyesja gjithmone dhe keta me genjenin do te ikim te regjistrohemi sot neser dhe keshtu. Kur shkonim te flinim ne darke degjoja gjithmone mamin dhe babin qe ziheshin por se kuptoja pse. Gjate kesaj kohe shume njerez hynin e dilnin ne shtepi gje qe une se kuptoja. Nje dite me merr mami prane me tregoj nje foto dhe me thote ky do jete burri jot i ardhshem nderkohe mua sikur me ra ndonje bombe siper kokes ne ato momente vjen babi merr foton e gris dhe thote vajza ime nuk do te martohet me asnje sidomos ne kete moshe do te vazhdoje shkollen futem ne dhome dhe nuk e keni idene se si jam ndjere. Pas shume debatesh ne shtepi me derguan ne shkolle dhe tere debate tere zenka keto 3 vite te jetes sime kaluan edhe pse tere stres une kam arritur te jem nje nga nxeneset me te dalluara te shkolles. Kete vit isha maturante dhe mami filloi akoma me keq te kembengule per te me martuar po mundohet ti mbushi mendjen dhe babit. Ne rregull e kuptoj jane prinderit e mi ma duan te miren mendojne per mua por ata skane te drejte te vendosin per jeten time. Babi ka qene mbeshtetja ime tere kete kohe e dua shume por nese dhe ai me kthen krahet cfare do behet me mua. Kete vite jane shtuar akoma me shume debatet sepse eshte dhe ceshtja e universitetit qe ka kosto sigurisht dhe une fua te vazhdoj ne tirane per mjekesi mami duke perfituar nga situata me sygjeron te martohem me dike nga tirane te jetoj me te dhe te studjoj por une e di qe nese martohem sdo kem kohe per te mesuar do kem debate te tjera shume here mendoj qe te largohem por me vjen keq per babin qe me beson kaq shume kurr ama kurr sdo bej dicka qe te ja ul koken atij. Skam me nerva te luftoj me familjen dhe njerezit qe me rrethojn. Nuk e di cfare do bej.