Me nderroj jete vajza vetem 3 dite pasi qe e linda ne duart e mija por tani une dhe burri nuk po mundemi te ballafaqohem me…

Me nderroj jete vajza vetem 3 dite pasi qe e linda ne duart e mija por tani une dhe burri nuk po mundemi te ballafaqohem me… – Prsh, si CDO njeri dhe Un kam historin e jetes time por dua TE ndaj me ju pjesen me te veshtir te saj. Jam 23 vjec e martuar,ne mardhenjen ton gjithcka shkonte mire, kurgjo skemi pas pengese edhe kemi pas nje dashuri aq te pastert edhe sinqert mes vete sa qe nuk e di a ka dashuri ma te kfjellt e te embel se sa tonen.. Nje vit me par morem lajmin me te mrekullueshem qe nje cift mund te mar, isha shtatezan me femijun tone te par dhe natyrisht ky eshte nje lajm qe tgzon edhe tben te ndjehesh sikur mbreteresha e krejt botes… Ishte lumturia me e madhe ne jeten e nje njeriu, bekim nga zoti nje dashuri pa kushte, nje zemer qe rrihte mbrenda meje, koha kalonte ne gezoheshim akoma me teper na kishin then qe esht vajz dhe po rritet shum e shendetshme mbrenda meje, cfar lumurie nje princesh do zbukronte jeten ton edhe do te na tregoj se qka eshte ndjenja te jesh prind. Mbremja na zinte duke folur per te se si do kujdeseshim, si do ta vishnim projektonim ditet qe ajo do vinte ne jet madje kishim vendosur qe ajo do flinte ne krevatin ton. U gezojshim aq shume kur folshim per beben tu than une kam me shty kolicen jo une jo une qishtu u shty per senet e mira.. Sa shum levizte mbrenda meje, qeshja me veten dhe e quaja grindavecja ime. Sa me shum afroheshin ditet AQ me e lumtur isha,nuk I friksohesha lindjes as dhimbjeve mendoja vec momentin qe do ta mbaja ne krah, isha ne javen e 32 te shtatzanis ate nat nuk ndihesha e qet kisha dhimbje ne fund te barkut mundohesha te qetesoja veten se CDO gje esht OK por thell mbrenda e ndjeja qe dicka e keqe do ndodhte kur erdhi mengjesi dhimbjet mu shtuan nisem tek doktori I’m me beri nje ego dhe me tha qe gjithcka shkon mir je ne muajine7 femija po rritet shendetshem mund shkosh ne shtepi, kur I thash qe jam ne javen e 32 dhe ndjej shum dhimbje ateher me tha qe duhet te shtrohem me urgjenc ne spital, shkova ne spital me kontrolluan dhe me than qe rrezikoj lindje te parakohshme ate nat me mbajten me ilace te nesermem me Ben Egon morfologjike foshnja ime jo vetem nuk ishte e shendetshme por ishte nenpesh dhe kishte problem me zemren e urreva veten time ne at cast.Me than qe duhet tme operonin urgjentisht sps femija po vdiste mbrenda meje, kur me operuan ndjeva ate qe filloj te qante mendova qe gjithca esht ne rregull por u gabova ajo jetoi vec 3dit pastaj vdiq, Lindi vec 1,300 kishte prbleme me zemren me shtyllen kurrizore e kush e di sa gjera te tjera por mua mjeket nuk me treguan, me than qe eshte krejt ok edhe nuk ka ndonje semuje.. Sot une aq shume jam ne depresion edhe mendoj vetem per vajzen time edhe thom O zot, pse mua? Kjo vajze ish rrit ne nje ambient me aq shume dashuri sa qe nuk po e kuptoj pse ma more nga duart.. Une me burr aq shume po kemi probleme mes vetes sa qe gjithqka po shkatrrohet mes neve prej se na ka nderru jete vajza… sot jetoj me dhimbje Pye’s veten PSE mua? I shoh nanat me bebet edhe thom pse une jo? Pse une nuk mund te jem sikur keto.. Nuk e dini se sa shume mu ka prish jeta, si tia bej qe te pshtoj nga ky ankth edhe te mendoj perpara e jo te mendoj gjerat e kqijat sepse nuk jam ne gjendje te mire psiqike, as me familjen time spo mundem te flas as me burr as me askend hiq sepse kam shume dhimbje ne shpirt, kam shume dhimbje ne zemer, nuk e di a do te vije dita kur do te shohh drite me syt e mij, une edhe burri kerqysh nuk e qojm ma, nuk ka me dashuri as harmoni sepse e di qe dyt e kemi dhimbjen e njejt qe nuk po mundem ta shujm…