Martesa e par me deshtoj,I dyti tha nuk mar grua tmartuar dhe tani jam…!

Martesa e par me deshtoj,I dyti tha nuk mar grua tmartuar dhe tani jam – Mirmbrema ,jam nje vajze nga Durresi i Shqiperise.historia e jetes time me veshtiresi nisi ne moshen 14 vjece.ate kohe sapo mbarova klasen e 8 dhe kishim shume probleme ekonomike,ngaqe dhe mami u be operim nga zemra e vec rroga e babit nuk mjaftonte,fillova te punoj ne nje rrobaqepsi.perhere kam qene si natyre e ndrojtur dhe e shikoja nderin tim si dicka te vyer,ndaj e ruaja cdo emocion per njeriun qe do kaloja jeten kur te vinte koha e duhur.kur mbusha 20 vjece dikush erdhi me kerkoji doren ne shpi per fejese.babi u interesua per familjen e djalit dhe e dha fjalen per po.ata ishin me mire se ne nga gjendja ekonomike dhe prinderit menduan se ne ate dere do jem e lumtur.erdhi momenti u be fejesa,kembyem unazat dhe un e pranova kte djale pasi mu duk me teper njeri i mire.gjate fejeses bem dhe celibrimin.ndihesha e lumtur dhe e bekuar nga Zoti per njeriun qe kisha ne krahe,por pas disa muaj ai ndryshoji teresisht.me ofendonte pa shkas,dilte gjithe naten dhe ne mengjes vinte ne shpi.un shkoja te shpija e tij thjesht si nje sherbetore..laja,pastroja gjithe diten dhe skisha pike ngrohtesie prej tij.cdo nate me zinte gjumi me lot ne sy per fatin tim.nena dhe baba e tij me donin por kur ste do djali je e tepert ne ate shpi.kte ndryshim te tij e kuptuan dhe prinderit e mi.dhe pse me dhembje me perkrahen kur mora vendimin te ndahem prej tij.e perjetova keq ndarjen prej tij,sepse ishte mashkulli i pare per mua dhe arrita ta doja me shpirt.ate kohe per femren qe ndahej nga burri mbetej si njolle sado e paster te ishte.mendoja se nuk do dashuroja me kurre,por mbas 1 viti nje mike e imja me prezanton me nje djale.dhe pse isha ende e lenduar,filluam te flisnim si shok e un i tregova gjithcka per fatin tim.ai me mashtrimet e tij aktroji aq bukur sa me beri te besoj serisht.pas ktij njeriu humba 5 vjet dhe si perfundim me tha se nuk donte familja e tij te merrnin ne shpi nuse te ndare nga burri.nuk ja uroj asnje femre fatin tim se vec Zoti lart e di sa lot kam derdhur.sot jam 28 vjece dhe kam shume frike ti besoj nje mashkulli,pasi nuk dua te kaloj dora dores.do doja shume te kisha femije dhe nje mashkull ne krahe qe te dije tme vlersoje,por mbase Zoti do sjell buzeqeshje dhe per mua nje dite.me falni nese u zgjata paksa.naten e mire Martesa e par me deshtoj,I dyti tha nuk mar grua tmartuar dhe tani jam