Kur Burri filloj te me ofendonte ne sy te femijeve, fillova te flisja me nje djal qe me zgjonte ndjenen e te qenurit femer dhe dua ta falenderoj ketu qe…

Kur Burri filloj te me ofendonte ne sy te femijeve, fillova te flisja me nje djal qe me zgjonte ndjenen e te qenurit femer dhe dua ta falenderoj ketu qe… – Jam nje nene 33 vjec dhe jam martuar ne moshe te re 18 vjec. Ne ate kohe jemi njoftuar me burrin jemi dasht besoj se me ka dasht dhe jam kujdes per familjen e tij ne maksimum por ai nuk ish ne gjendje me vendos kurgjo per mua pa i pyet prindrit d.m.th me la ne dor te prinderve ata kur te vendosin per mua dicka edhe rrobat nuk mundesha me i vesh pa me thene vjehrra veshe kte apo ate. Ashtu mas 2 vite martes e linda femijen e pare dhe ashtu i benem tre femij te shendosh si molla dhe une e falenderoj Zotin per kte mrekulli, ashtu duke u kujdes per burre, fmije, shtepi, dhe u ndam prej prinderve mbas 8 vite martes dhe burri ishte i merzitur dhe une e kuptoja sepse ne femrat e dim si eshte te ndahesh nga familja. Dhe une fillova fakultetin e mbarova dhe doja te hy ne pune por nuk me linte nerevoz gjithe kohen ishte. Nje dite e zbulova se kishte shkruar me nje femer dhe nuk me pelqeu sepse ai shkr** as me grua nuk behet aq banal ishte dhe une ne ate moment u ftoha prej tij dhe ndryshova ne cdo aspekt me humbi vullneti nuk mendoja me se egzistonte dashuria ne asnje menyre derisa nje dite u njoftova me nje djal flisnim vetem me shkr** dhe me pelqente aq shume mi zgjonte ndjenja e te qenurit femer, dhe pas 2 muaj qe flisnim me ftoj me dal me pi kafe dhe pranova dolem hengrem drek nejtem gjysme dite qeshem folem doja ta perqafoja ti tregoja qe ai ishte qe mi zgjoj ndjenjat e mia nga gjumi qe ishin shuar duke menduar se nuk egziston dashuria me edhe pse jam munduar per hater te femijeve me duru gjithcka edhe kur me ofendonte burri ne sy te femijeve ajo ishe gjeja me e tmerrshme e jetes time sepse une isha rrit ne nje familje te zgjuar te qet kurr ne jeten time prind e mi nuk i kisha pa duke u zene ne mes vete dhe ma kishte dhene pershtypjen se nuk ka me familje te lumtur ne kte bote, pastaj njeru kur nuk eshte i lumtur me fatin qe eshte kryesori edhe fmia me benin nerevoz per cdo gje, sidomos kur mendoja qe kta rriten e fillojn jeten e tyre ndoshta nuk do te me falenderojn fare cka kam sakrifiku per ta ose ndoshta me thone pse ke duru per ne por vetes cka ti beje si ta kaloj jeten me nje person qe nuk e dua fare mund te them qe mi ka shuar ndjenjat si femer sepse deri ne momentin qe e takova kte djalin qe edhe mos qofsha me te kurr do te doja ta falenderoja nga shpirti qe mi zgjoj ndjenjat me beri ta kuptoj veten se pari masandej te mendoj qe ka njerz qe dashurojn qe jane te lumtur e mbi te gjitha ishte shpresa per te jetuar qe me dha, dhe e falenderoj perzemersisht qe mi hapi syt. Une cka desha nga ju grup i nderuar nje mendim te juajin, cka mendoni ju a me vazhdu jeten me nje person qe nuk ka pas respekt kurr nuk ta ka dite vleren si nene e femijve qe kam dhen cdogje per familje. Apo te ndahem ta vazhdoj jeten e lire te mar fryme lirshem pa e kthy koken mbrapa fundja femijet kur te rriten i kuptojn gjerat si jane ndoshta me falin ndonjeher faleminderit paraprakish per keshillat e juaja.