Jeta eshte e bukur dhe duhet ta jetojme me njeriun e zemres, une pata fatin te takoj kete Engjull qe me dhuroi 2 femije!

Jeta eshte e bukur dhe duhet ta jetojme me njeriun e zemres, une pata fatin te takoj kete Engjull qe me dhuroi 2 femije! – Pershendetje,jam Anonime,desha te tregoj dhe une istorin time. Ne moshen 20 vjece me fejun me nje djale qe jetonte ne Angli, fejesa jone qe nje lidhje me fotografi, prinderit e djalit ishin njeres shume te mire, dhe me donin shume, tek ata vija shpeshe sepse ndjeja nje dashuri prinderore per ata, me te fejuarin mbanim vetem lidhje me tel, flisnim shpesh, sa vinte dita-dites un filloja ta doja me shume, ditet kalonin dhe ne vajtem 5 vjet e gjysem bashke, pa u pare dhe pa u takuar asnjeher, mbas pese vitesh ai filloi te ndryshoj, nuk ishte me ai qe njifja dhe degjoja ne tel, por ishte shum ndryshe, sa gjithemon nga goja e tije degjoja shpeshe fjalen ndarje, do ndahemi smund te jemi bashke, Mbase shume debatesh dhe merzitjeve, un i vura nje kushte, qe per nje muaj ose te vinte ne Shqiperi ose te ndaheshim, dhe un te shikoja jeten time, se boll me e kisha prit. Ai mori vendim te vinte, dita e pare qe un do vija ta prisja ne rinas ishte dita me e lumtur e jetes time, me dukej si nje ender, e pa besushme qe pas kaq vitesh te takoheshim per her te pare, kur zbriti nga avjoni, erdhi pran meje, mu duk ne fytyren e tije nje djale i habitur.. Por un prape nga dashuria qe kisha per te nuk e shikoja kete ane, mbase 17 ditesh ne vendosem te benim dasem, gjendja jon sa po vinte po ndryshonte, ai here here ishte mire, here her kalonte dhe fillonte me fjalen do ndahemi, sdo jemi bashke kurre, e vuaja shume kete gje sepse ishte fati ime i pare, dhe e doja cmendurisht. Pasi mbaroi dhe dasma jone, sherret, dhe gjendja jone keqesohesh, mundohesha ta qetesoja, i rrija afer, i tregoja sa me shume dashuri, por ishte e kote. Mbase disa muajshe ne vendosem te iknim ne gr, me vete rruges mendoja se cdo gje do ndryshoje dhe ne do jemi me te lumtur te dy, sepse do ishim vetem, por ishte e kote, cdo gje ishte nje enderrim. Atje kalonim me keq se cduhet, pasi ai mori vendim iku u kthye shqiperi, dhe un ndenja gru e ndame. Per mua ishte fundi i botes, qaja dhe e vuaja cdo dite e me shum, u semura, u treta nga merzija. Kaluan nje vite dhe un u njofa me nje djale tjeter, me dha shum dashuri, u martuam se bashku me engjullin tim, dhe jetojm te lumtur te dy, dhe me dy femijet tane, fati me deshi dhe me lumturoi me kete persone, jam ber pishmen per lotet qe kam derdhur per nje person qe sja vlen, jeta eshte e bukur, duhet ta jetojme me njeriun e zemres… Ju pershendes, Anonime!