I dashuri ka plan qe te ndahet prej gruas dhe te me merr mua me ik bashk, por une nuk mund te ja baj gruas tina kete gje…

I dashuri ka plan qe te ndahet prej gruas dhe te me merr mua me ik bashk, por une nuk mund te ja baj gruas tina kete gje… -Ju lutem anonim! Historia ime osht kjo… Jetoj ne perendim, dhe jam 24 vjeqare, mund ta them qe jam nje femer e mir dhe e sinqert, dhe deri sot ende nuk kam pas mardhanje me nje mashkull ( ket po e tham, sepse e besoj qe mbasi ta lexoni histroin time, do te me gjykoni). Para 3 vite shkova ne ks per pushime verore. Qdo nat dilsha me shoqe, dhe nje nat e takova nje djal, qe kurr ma heret se kisha par, u ndala e shikova, smundem ta pershkruj qfar ndjenja kisha, prej asaj dite e di qe egziston dashurija ne shikim te par. Ishte i vetmi mashkull qe sme nguci, dhe per at me terhjeke dhe ma shum, pritsha qe po mu afrohet dhe ma lyp nr e tel, apo qfardo, po ajo nuk ndodhi. Ishte ul ne nje restoran me nje shok. Dhe mas nje kohe u qu dhe shkoj e la shokin vet, kaloj kah une, me shikoj, dhe vazhdoj rrugen. Smuj e besoja qe nuk u ndal mem fol, si qysh gjithmon u ndalshin te tjeret. Me rrike para syve, shum mashkull i bukur, shum terhjeks. Dhe i thash shoqes time, qe ja do ta baj per veti ja nuk do te mundohem. E bera nje gjest, qe kurr ma perpara nuk e kisha ba, rruges e zateta nje vajz te vogel, dhe i thash merre tel. tem dhe shko te aj shoku, dhe lypja nr e ati mashkullit qe ish me ta, ajo vazja me ndegjoj dhe ashtu veproj, erdh me nr e ti. U bere shum e lumtur, e thirra dhe folum, e diti cilla jam, e kish vrejt qe e kam shiku, dhe ashtu une i kisha pelqy. Ne vjet kishum diferenc 10 vite. Qdo nat llafet tona vazhdojshin deri ne mengjes, edhe pse ishum prej nje vendit, nuk u takum menjeher. Mas do dite u takuam, dhe kur e pash, smund ti besojsha syve te mi, ishte edhe ma i bukur si at nat, u ul ngat, un kisha shum emocione, qe kamt mu dridhshin, ndrrum pak llafe, dhe u pershendetum. Dhe vazhdojshin takimet gati qdo dit, u dashurova me krejt zemren, me krejt trupin, me trajtojke si nje princesh, kur isha me ta mu doket se bota ishte e imja, po kur e shikoja ne syt e ti e shihsha qe diqka nuk esht ne rregull, qe diqka mshef nga un. E pytsha qka ki, e ndjej qe diqka nuk eshte ne rregull, aj me puthke dhe me thojke qe gjithqka osht mir. Edhe pse e ndisha qe nuk eshte ashtu, vazhdojsha me ta te kaloja, sepse isha shum e lumtur kur e kisha afer. Nje nat u takum ne park, dhe atu me tha, qe diqka ka me te tregu, u ndiva keq ato momente, se e pritsha nje lajm te keq. Me tha, un jam kan i martun dhe kam femi, me ato fjal ma prishi zemren, mu mbushen syt me lot, me lendoj shum, sepse e disha se qfar situate kisha un, dhe qe prind e mi kurr nuk e pranojn qe un te marr nje burr qe ishte i martun dhe i ndan, me femi. At nat u ndam, po nuk kaluan shum dit, qe u bashkum apet, nuk e paramendojsha veten pa ta. U takuam perseri, ma tregoj historin e vet, te dyt qajtum, po vendosa, qe do te bej qmose qe do te bashkohem me ta. Kalun pushimet verore, dhe nuk i dhurova puthje, kishte shum respekt per mu, dhe kurr nuk ka provuar me ba diqka pa dashjen time. Kur u ktheva ne perendim, qdo dit mendojsha per ta, komunikojshum, me padurim e pritsha veren, me u taku me ta apet. Dhe erdh vera, u takuam perseri, kishum momente te bukura, dhe nje dit te veqant ja dhurova puthjen e par, kisha ndjenja shum te mdhaja per ta, ndjenja qe kurr ma perpara nuk kisha pas. Erdh dita per mu kthy ne perendim, por un vendosa te vazhdoj pushimet. Kaluam dit dhe nat te bukura, dhe nje nat u takova me ta, dhe me vellazrit e ti, u njoftum. At nat vendosa, qe do ti tregoj familjes time, ja qova nje sms, dhe ma kthej mas nje kohe, qe une isha ma e mira, dhe aj ishte ma i keqi, dhe qe nuk ka qen i drejt me mu, nese e kishe dit hisotrin e tim, nuk kishe vepruar ashtu. Qe une meritoj dikan ma te mir, dhe jo ata. Ajo nat ishte nata ma e keqe ne krejt jeten time, qajsha me za si femija, mi shkatrroj endrrat, ma shkatrroj zemren. Ato momente e urrejta, po nuk shkoj shum koh, urrejtja u hjek, e u shtu dhimbja. Edhe pse u ndajtum, kur u takojshin, trupi mu dridhke, nuk mujsha te qendoroj afer ti, ku do qe isha e thirrsha me numer privat, vetem me ja ndegju zerin. Mas ndarjes, e kuptova qe aj me te vertet ish kan i ndan, por apet i martun me nje gru tjeter dhe ashtu me ta kishte femi. Tani e kuptova, pse ma kthej shpinen, edhe pse e ndjeja dashnin e ti qe kishe per mu, po se kuptoja pse nuk u bani i sinqert me mu prej fillimit, pse lujti me ndjenja te mija. Veren tjeter kur apet shkova ne ks, ishe nat ne ora te vona, dhe isha apet me shoqe, dhe me erdh permas ne parkun ton, ku u takojshum, u mundojke me mi sqaru pse kishte vepru ashtu, po nuk doja ta ndegjoja, isha shum arogante me ta, dhe mas pak kohe, eca vazhdova rrugen, me plot dhimbje. Masi u ndam, ne keto dy vite, provova me pas lidhje me tjeter mashkull, pak ma i ri me vjet, kisha deshir mu dashuru e me harru dashnin teme te par, po nuk shkojke, sa do qe u mundojsha sa do qe kisha deshir, dashurija me zor nuk shkojke, edhe pse ish person, qe me dojke dhe u mundojke mem ba te lumtur me qdo sen. Por problemi ish te un. Kishum probleme, qdo dit e ma shum. Dhe tash sot nje muj, mas dy vite ndarje, nje dit e pash ftesen e dashuris teme ne fb, smujsha mi besu syve te mi, kisha deshir me pranu po ashtu dhe tut, se qka do te behet tani. Dhe mas nje kohe e pranova, ja nisum bisedes, u mundojsha me kan sa ma e ftoft sa ma arogante me ta, dhe ne fillim e arrita ata, po pas nje kohe biseda jon ndryshua ne dashuri, ma sqaroj pse kishte vepruar ashtu, qe ne fillim e kishte ne mendje vetem me kalu me mu, dhe me i maru vetit qef, po mas shum pak kohe e kuptoj se qfare isha une, dhe pa deshir u dashuru dhe aj. I morra shum pergjigje per pytjen PSE? PSE? ne kto vite qe ja bera vetes. Per ket muj u dashurova edhe ma shum, ne maximum, edhe pse vetem bisedojshum pa u taku. Kishte nje plan, qe tu ndahet prej grus, dhe te me merr mua me ik bashk, por un ata se pranova kurr, nuk mund te ja baj grus tina ( edhe pse nuk i kan raportet mir) dhe smund te ja baj femive ti, po ashtu as familjes time. Vendosa qe veren e ardhshum kur te takohum, do te ja jap trupin tem, te pakten diqka qe do ti mbetet kujtim pergjithmon. Dhe e bej at sen me dashurin tem te vertet, por vetem kaq, se sado qe kena deshir me kan bashk, nuk kena rrugdalje tjeter. Nuk ka nat, qe nuk vazhdun bisedat tona deri ne mengjes, por qdo nat ma shum kishum dhimbje njeri per tjetrin, dhe keto nat e fundit vetem qajshum. Po sot mas shum bisedav, mas nje muji, me tha te lutum plostoma ni deshir, dhe letsoma punen se po du me plas, bama bllok kahmos, mos te kemi kontakt, e ndegjova e bera, me shum dhimbje. Nuk e di qka do te ndodh ne te ardhmen, po e di qe kerkan nuk ka me dashuru kurr ne jet perveq ti. Me falni se e zgjata shum, po u mundova sa ma shkurt me shkru, dhe e di qe priten shum komente negative, po kerkush nuk e din per kerkan qka ka ne zemer!