E mbarova masterin fshehurazi se ne familjen time nese ke shkoll je k**v, 47 vjece mbeta ende tek vllau…

E mbarova masterin fshehurazi se ne familjen time nese ke shkoll je k**v, 47 vjece mbeta ende tek vllau… – Pershendetje. Desha ta ndaj me juve historin time. Nje histori pak ma ndryshe. Pse? Sepse une do t’ju tregoj deri ku mund te shkoj durimi dhe deri ku mund te shkoj zullumi i njeriut. I vellaut ndaj familjes vet ( po e quaj vella per ta kuptuar lexuesit se ai nuk eshte vella). Ai eshte monster. Na ka dhu*uar sistematikisht me vite. Fizikisht e psikologjikisht. Si nenen ashtu edhe neve. Na ka dhu*uar derisa ajo u semur nga merzia u paralizua. Dhe perseri nuk u ndal. Nuk e lejonte mjekun te vij ta vizitoj. Nuk lejonte ta merrte infuzionin ne dhome. Na dhu*onte ne syt e saj. Mua ma ka thy hunden me boks vetem pse i qendroja pran nenes. Dhe gjendja ju perkeqesua dhe vdiq. Dhe a dini cka? Asnje pike lpt se kam derdhur. Une qe sa e sa lotet e netet i kam kaluar me te gjer ne sabah duke e lutur Zotin qe vetem te behet sabah. Dhu*a nga ana e tij ka qen sistrmatike nder vite. Por mentaliteti qe jo sbon me denoncu ne polici. Qysh!? Turp! Gazi botes etj etj. Por edhe hatri nanes mos me vuajt se asnje nene nuk e don femijen me probleme. Ky nuk eshte i semur. Eshte psikopat. Jeton ne ate qe ti shkaktoj lendim dikujt tjeter. Kurre nuk ka punu. As qe don te punoj. Pse me punu kur punojm ne te tjeret. Kam punuar qdo lloj pune vetem e vetem te sjelli te ardhura ne shtepi. Ta blej dashurin me pare. Por jo. Asgje. Edhe pse si fiton vet gjithmon ne buke bene zullum. Jo pse kjo jo pse ajo. Ndersa une qe e fitoj vet as qe guxoj ta preki buken as kafen as bojlerin. Tani qe i kam thene se do ta thirro policin dhu*e fizike me pak por psikologjike ma shume. Prej ma te ndryshmeve. Sikur gjithe naten mendon si e si te bej diten. Nuk guxojm as te marrim frym. Ju vr*s. Ju th*rri. Ju kalli. I mban dyer e dritare hapur vetem qe te semuremi. Dhe askush nuk guxon ti mbyll se e kap th*ken dhe pastaj luft disa ore me te. Nuk di a ta mbroj vellaun. Motren apo veten Apo tja mbaj duart se e mban th*ken ne dore. Nuk guxoj as ti thirri policin. Ata ose e marrin nje nate ose hiq. Se thojn konflikt familjar. E kur te ndodh v*asja mandej thojn “e semur psiqike” krahas punes . Te gjithe me vlersojn. I kam 10 punime shkencore. Por prap heci rruges me kokem ulur. Nga turpi dhe frika. Une tani skam me cfare te humbi. I kam humbur te gjitha. Vitet ma te mira ja kam kushtu atyre. Tami i kam 47 vite. Por po frigohem per te tjeret. Cka do te behet me ta se nuk po pranojn te largohen nga aty. Ta lajm vetun e le te v*es nga uria. Se askush nuk e mban as nuk e duron gjithe jeten. Une mendoj te dal nga aty. Do ti thirri edhe njehere te dalim bashke. Qe nuk dojn une dua te jetoj edhe keto dite qe me kane mbet ne nje dhome timen. Me zemer te lenduar por do ta bej. Jam besimtare. Besoj por nuk po e kuptoj pse Zoti kaq gjate po na sprovon me nje gja te till. Besoni edhe v*ekja nuk eshte me e rend se sa te v*esesh cdo dite. Dhe te zgjohesh cdo dite me nje plage me teper. Ju falenderoj.