E kom leju t’dashurin mu martu me nje shqiptare ne zvicer per me i bo letrat, tash Ajo po dyshon qe…

E kom leju t’dashurin mu martu me nje shqiptare ne zvicer per me i bo letrat, tash Ajo po dyshon qe… – Pershendetje deshta me tregu ni pjes te historis teme. Jam nje vajz 27 vjeqare qe nga mosha 20 vjeqare jom bashk me ni djal e kemi dasht njoni tjetrin shum se u kon mashkulli i par edhe i fundit per mu po mbas 5 viteve ai vendosi me dal jasht shkaku i kushteve sepse familja pak a shum ja kan imponu menyra e vetme u kon ai me shku jasht dhe me u martu me ni vajz shqiptare ne zvicerr mirpo na gjat gjith ksaj kohe kemi qendru ne kontakt kemi mujt me fol veq sa her ai ka mujt po gjithmon kur ai u kon vetun ka shfrytezu rastin mem shkrujt mem thirr amo une nuk i kom shku kurr pa me shkru ai se nuk dojsha me i bo problem krejt kto sene i kom pranu shkaku i dashnis edhe pse u kon shum fshtir per mu po prap skom hek dor as un as ai na hala kumunikojm gjithmon edhe atje edhe kur te vjen ktu kur vjen ne KS vjen gjithmon vet dalim rrim bashk krejt kohen e kalon pushim bashk me mu edhe me ka premtu se ska me hek dor prej meje kurr edhe ka me bo te pa munduren per me kon bashk me mu edhe pse ajo ka fillu me dyshu qe ky e ka dikon po ajo nuk po e pranon qe ky munet me pas dikon e po bohet qe spo din kurgjo Qka mendoni ju a ka vlejt pritja qe e kom bo per to edhe qe vazhdoj me bo a mendoni se ka me mujt me bo zgjidhje per me kon per gjithmon me mu. Ju lutem anonim pres pergjigjje nga ju!