Detyrohem ta shes trupin tim,vetem qe ta ndihmoj familjen time…

Detyrohem ta shes trupin tim,vetem qe ta ndihmoj familjen time…Tung. Du me shkru historin time pasi qe jam hala tu e perjetu ket ngjarje. Nuk di si te shkeputem nga ky vendim te gabuar qe e kam mar para ca vitesh. Kur i kam pas 18 vjet babai im u semur dhe nuk kishte mundesi te punonte me. Nana me punt e veta nuk kishim mundesi qe te rrim pa pune ose pa para. Ishim shume fmij. Une vendosa te gjej menyren qe te gjej para tek nje djali qe ishte pak me shume ne mosh po u mu deshke me bo tpamunduren per familjen tem. Une ne shkembim te parave i thojsha qe boj mardhenia me te dhe ashtu u krijua lidhje sot. Une shkoj dhe fizikisht i ofroj knaqesi edhe aj mua me jep para. Une i jepi para familjes tem edhe e mundesoj qe ata te ken para. Jan be 5 vite edhe nuk me kan be kurr pyetje se ku po i marr po ndergjegja ime po me vret. E kam shitur trupin per para. Edhe pse krejt parat ja kam dhen prinderve dhe asgje skam mbajt per veten. Une prap se prap nuk du me te jetoj kshtu. Jam felliqur me nje njeri qe se dua, me nje njeri qee me sponzorizon. Une sdua me te jem loja e askujt edhe pse prinderit e mij nuk kan para as une nuk kam qka te bej me shume. Qe 5 vite jepi para sa tmundem edhe prap se prap parja hallall nuk me rrin kurr ne kuleten time apo te perdoret per nje gje te vlefshme. Vetem ne gjera pa vlere i kemi hargjuar parat. Une kurr ne jeten time se kam ndij veten aq me faj, aq e felliqur, aq e zhytur ne mekatet e mija. Une nuk di si tja perballoj kete marre. Qa me bo per te hek kit vuajtje mos me lan. Aj njeri nuk me ben kurr presion te me thoje te kem mardhenia apo ndonje gje te tille per para une vet kam qene ajo qe i kam thene. Qysh me u shkeput prej ksaj jete tmerruese dhe te gjej nje pune te moralshem qe me jep para te mjaftueshme per te mbaj familjen mire e shendosh? Une vazhdimisht i tregojsha atij djalit qe kjo seshte prej deshires dhe gjithmone me ke than se e dinte. Cila vajze do ta bente kete prej vetedeshires. Une vazhdimisht po mundohem qe te japi maksimumin per familjen tem dhe prinderit e mij edhe pse ata nuk din qfar te bej me ate shume te parave. Nuk din si te kursejn dhe vitet po ecin une nuk po mundem me te lendoj trupin tim. Nuk po mundem me per hater te tjereve me shit veten per semundjen qe nuk me perkasin mua. Edhe nese une ju jepi para prap nuk jan falenderues nuk me pysin kurr ku i mar ose qka te bej me te? Babai del pin kafe edhe pse ka semundje dhe thot sot nuk kam pas mundesi te dal te pi kafe. Nganjehere mendoj qe une kam lind per te vuajtur. Tlutna me ndihmoni mos ofendoni, duhet me kuptu prej anes time si e kam perballuar jeten me tere kit semundje dhe vuajtje.