A thua Une nuk desha ta kem burrin si ju? Jo kur deshi te shkoj, ja hapa deren se Burra nuk mahen me zor!

A thua Une nuk desha ta kem burrin si ju? Jo kur deshi te shkoj, ja hapa deren se Burra nuk mahen me zor! – Pershendetje, dua qe te jem anonim. Ka kohe te gjate qe percjell historite qe postohen ketu, lexoj gjera qe me ben te renqethem, por edhe gjera jo te lakmueshme, por sidoqofte secili nga ne ka dicka qe e bren. Kete cka dua une ta shkruaj, per dike mundet te jet mesim, per dike keshille. Nuk shkruaj qe te kerkoj mendime, as po kerkoj ndihme, po thjeshte e bej qe nepermes kesaj cka do ta shkruaj, dikush do te filloj ta cmoj jeten e tij ashtu se cfare eshte. Ne historite e kesaj faqe kam pa qe nje shumice e femrave vuajn, qajne, mallkojne, kerkojne keshilla si me ndal burrin mos ta le etj etj… Femra te dashura (edhe une jame femer),dashuria nuk mbahet me zor,jeta nuk kalon me te keq, nese deshiron te ik ,lere, le te shkoje. Une jam nene ,si shumica e femrave ketu,kame femije si shumica e femrave ketu,athua vall,po te luajn menq te gjithe femrat e tradhetuara dhe te lanuna,a kish pas vend neper spitalet psikiatrike,nje dashuri a humbur,apo nje martese e deshtuar nuk don te thot fundi botes,ne si nena atyre femijeve i duhemi te shendosha,athu tere jeten duhet te qajme BURRIN e ikur. Une rrita femijet rrugeve,ku shpesheher i veja ne gjume pa darku,rriteshin me rroba te grisura,mirepo gjitheher isha falemnderuese tek Zoti qe me mundesoi te jem nene,qe me dha femije te shendoshe,edhe pse me lenduke fati qe me baba te gjalle,mbajshin emrin jetim… Edhe si shume histori ketu ashtu edhe femijeve te mij u mori te drejten nje la****,si zakonisht cfare ben la****t shume grave e jo vetem mua,. Cdo mengjes me sillte nje shprese te re,cdo dite shihja se si rriteshin,dhe me japshin vullnet per te jetuar,…Isha shume e re,athu skisha te drejt ne pak lumturi,e kur lexoj ketu se si ankohen ne burrat qe i len vet ne shtepi duke bredhur rrugeve te gurbetit per ekzistenc,besoni me vie te qaj, Une ashtu e re,shume e re,isha pa burrin,dhe pa ekzistencen,por kur shikoja syt e femijve te mij ,une harrojsha qe nuk kam burrin,une harrova qantat kemishat e te gjithat cka i lakmon nje e re,fillova te luaja rolin e dyfisht,nene dhe baba,dhe vendosa te derdh edhe djersen e fundit ne engjujt e mi,te cilet me se pakti kishin faj ne tere ate situat. Ne asnje menyre siu fola kurr keq per babane e tyre,nuk doja qe te rriteshin me urrejtje ndaj tij,sado i keq qe ishte prap ishte baba i tyre ,edhe pse ndoshta vec baba biologjik. Nuk ka gje ne bote qe i ben ata te lumtur,perpos se dashura e prindit,e une zevendesova jeten time,me jeten e tyre,une harrova dashurine,duke u falur atyre dashuri pa fund,E tash ju pyes juve femrave qe siu rrihet pa burra… A nuk jam edhe une femer si ju, a thua une nuk desha ta kem burrin si ju? Jo kur deshi te shkoj, nuk e ndalova, i hapa deren, burrat nuk me zor! Mlidhne veten, mbroni femijet tuaj nga traumat e perditshme, shpetoni ata nga problemet e te medhenjeve, luftoni qe ata te jene te lumtur, jane dhurat nga Zoti, mos i lini mos i braktisni nese njeri e ka be nje te keqe nga prinderit, tjetri le te jet i mire… Po edhe jetoni te kushte te veshtira, nuk do te vdisni, sepse Allahu i madheruar per secilin ka nda rriskun!