Si femije e kam simpatizu dajen tim shume, para plumbit kisha dal per te por nje dite m’tha…

Si femije e kam simpatizu dajen tim shume, para plumbit kisha dal per te por nje dite m’tha… – Pershendetje, jam nje djale dua qe edhe une te shperndaj nje histori timen, e di qe ka njeres qe perqeshin…ka te atille! Pra , njeriu pse i ka te afermit e vet te ndaj gezimin dhe hidherimin me ta, une si femije e simpatizoja nje Daje timin teper shum nga te gjithe e doja me se tepermi, me besoni isha ne gjendje te hyja ne zjarr, kisha vdek per te kisha dal para plumbit per te pa menduar nje here, para shum viteve i beja lutje familjes qe gjejn nje menyre per te migruar jasht vendit provoja ca her me kapnin neper kufij te serbis, vitin e kaluar me erdhi shanci per te ikur ilegal po ishte shanc teper i mir dhe i sigurt, ne te njejten kohe keti Dajes i ndodhi nje problem qe resultoi me plagosje, dhe e refuzova ate shancin per te ikur ju thash familjes nuk e le se eshte ne dit te veshtira edhe per mendimin tim njeriu ne keso raste vertetohet, fillova te qendroja me te ne spital qendroja i zgjuar gjithe naten ju betohem gjithe diten me ka ndodhur me nete te tera pa gjum, isha merzitur teper se keni iden, dhurova gjak per te, kerkohej prape dhurues gjaku mbas dy diteve kam dhuruar prape, qendrova me te ne spital plot dy muaj, me besoni se nuk ishte ne gjendje as nevojat e veta ti kryente, isha me te kudo edhe ne banjo se ashtu isha qmendur, kisha harruar dhe veten lere familjen, pas tre muaj kemba filloj te ngjitej, mirpo nuk u permirsua vetem se i keqsohej gjendja dhe me shum, nga antibiotiket e shumt, kaloj ne qrregullim te barkut, perseri nuk ishte i afte per nevoja te veta, me besoni plot nje muaj e kam nderruar une vet sepse ishte bere per pelena se ndryshe smund ta “mbante nevojen” ne aq gjendje kishte ardhe!!! Qdo 20 minuta se me duhej te dergoja ne toilet e pastroja vet, se vet nuk ishte ne gjendje i rrija gati sikur nje femije ose sikur te me ishte 10 her prind, e pastroja vet ia nderroja pelenat vet plot nje muaj, u bene 4 muaj te qe i kisha kaluar neper spitale, isha ber si i droguar, pa ndejnja, pa gjum , kerkoja ne barnatore diqka qe te le pa gjum me qeshnin “TE GJITHE KERKOJNE DIQKA PER GJUME , TI KERKON DIQKA PER PAGJUMSI”! Filloj u permirsua, u leshuam nga spitali erdhem ne shtepi ishte gezim teper i madh, i thoshte qdo kujt ah nipi im keshtu mos me lashte Zoti pa te se ky eshte ska tjeter per mua blla blla blla, linte NAM per mua, por perseri nuk ishte i afte te kryente nevojat pa nje percjelles sepse ishte me paterica, dhe mua me kishte kapluar nje frike e keqe se mos i ndodh gje se sinqerisht se mendoja jeten sikur te i ndodhte gje atij, kohe pas kohe me dukej disi indiferent, por nuk ia veja mendjen, fillova te degjoj ca fjal qe kishte thene per mua, pfff as qe doja te besoja se ishte e vertete demek se une jam duke i qrregulluar jeten” KJO, PASI FILLOJ TE PERMIRSOHEJ”, i futa veshet ne lesh si thot nje fjale e urte, u ktheva ne shtepi, nje nate dolem me shoqeri ata i lash ne nje lokal, dhe u largova sepse fillova te merzitesha e therrisja qdo dite qdo ore se si eshte kurr nuk me thirrte aj mua, shkova tek vendi i ngjarjes ku e kishin plagosur, me erdhi ashtu te qaja me ze, isha betuar qe te marr hak dhe ju betohem qe do e beja, kur po me cingeron telefoni…. ishte ai, daj jam duke vdekur jam ne spital Q.K.U.K, KJO ishte pas nje muaji, u semur prap tani diqka tjeter kishte Koagolim te gjakut “TROMB” me sa e di un ashtu diqka, mora nje taksi shkova atje kishte plot familjar mirpo asnje nuk qendronte me te, me kerkoj mua prap, mjeket i kishin thene se nuk duhet te levize per asnje milimeter nga shtrati se ishte rrezik per jete, dhe prape un o njerez nevoja e tij sme eshte hequr duarsh, perseri duhej ti veja pelenat, fillova u semura vet se ishte dhoma plot pacient ishte pa pasterti o zot o zot, u kontrollova mi ben analizat me than se numri i Leukociteve me eshte rritur dhe se mund te me kaloj ne Leokemi, ne aq gjendje isha per te sa qe nuk i tregova as njeri per semundjen time, perseri me duhej te qendroja gjithe naten i ulur ne karrike se skishte vend ku te flija, dikur me leshoj forca dhe fillova te bija ne dysheme ashtu papasterti se pacientet tjere urinonin ne dysheme naten, vinte er, pas tre jave qendrim atje ai kishte filluar po thuajse u shtrengua naten e para fundit, para se te leshohej filloj te gjente arsyetime te me largonte, me bertiste, hejj me shante me nene!!! Kishte plot pacient ne dhom e ulja koken me tha une ska nevoj per ty, kurr skam patur, mu sjell dhoma rrotull, u habita rash ne shok , nuk flisja perseri ai ashtu Dikur shoqeri me kaploj ne maje te hundes, thash me vete po une shpirtit tim sjam duke u qendruar aq gati sa keti, aj shante un shaja ai bertiste un bertisja dhe i thash e di qka, udhe e mbare te qofte pa mua se ma ke merzitur B**** po prindin tim se kam respektuar sa ty, erdha ne shtepi, i tregova familjes per rastin, perseri sme hiqej nga mendja se qka me beri , se si mundi te me ben kete dhe ashtu mu mbush mendja te beja vet lendusje, mora revolen u largova nga shtepia shkova ne nje pyll, nje ore e kam mbajtur mbi gjoks pa dyshim se ZOTI i qofshim te falur nuk me donte te vdekur, por ish zor te lendusesh veten, isha i shtrire kur erdhi nje djal i dajes dhe me pa, e leshoj nje ze, nje bertime te madhe erdhi dhe ma mori nga dora aaje i qmenduur, kso gjera dhe i kerkova besen qe mos ti tregonte askujt dhe ashtu veproj, askush nuk e di deri me tani perveq me ju shoqeri qe e tregova, 6 mauj pas askush nuk e di qka ndjeja brenda flisja jeremi naten me besoni bertisja sikur i qmenur doja vetem te flija e te mos e kujtoja, se qdo sekond te jetes ju betohem me rrinte para syve fillova te perdorja hapa per gjum, nga 3, doza 10 mg dhe nuk me benin pune, me therrisnin shoket hajde dalim dilja me ta o skish asgje me rend se te qeshesh nga jashte e brenda digjesha, fillova te mendoja se sjam ne rregull mentalisht, u kshillova me nje psikolog, i tregova gjendjen, me tha qfar tregimi i Habitshem, psikologu me tha “SHERIMI YT JE TI VET ” e kuptova dhe ashtu doli, fillova me kohe te harroj te kalumen, fillova nje pune te re e me e mira e saj ishte se punoja naten dhe skisha kohe per te menduar shum, takova njeres te rinj, u pranova ne fakultet. Fillova studimet, tani jam shum mir, kam nje jete normale, tani me nuk me ben te ndihem keq se kam bere mir, por ta harroj ate periudhe eshte e pa mundur, pas gjithe kesaj kohe nje dit me dergoj ne sms, se droja e kishe marre malli se kishe bere gabimin me te madh me mua, pergjigj’ja ime ishte kjo “NUK TE NJOH”! Shoqeri e dashur vetem vdekja nuk ka zgjidhje, se te tjerat po, vete jeta eshte sprove dhe ne jemi ata qe sprovohemi, mirpo me besim tek ZOTI, kalon qdo gje! Ju falemnderoj sinqerisht qe gjetet kohen per te ndare me mua.