Kur ne po pritshim burrat per te ber perhajr , Me mer ne telefon dhe me thot se…!

Kur ne po pritshim burrat per te ber perhajr , Me mer ne telefon dhe me thot se – Ju lus te mos publikohet emri,po mbasi qe kurioziteti I njeriut eshte I madh,le te me quajne Mergimtarja…historia ime fillon ne bankat e shkolles fillore me nje dashuri te madhe e te sinqerte,dashuri pa hile e pa poshtersi,thjeshte e deshta pse eshte ai dhe me deshti pse jam une…keshtu vazhdon dashuria jone deri ne kohen kur ai sipas tij fillon me pas “probleme familjare” dhe fillon rruge te keqija,siq jane alkooli,sjellje jo te hijshme dhe nje dite mu be mjaft e I thash “keshtu nuk shkon me,o behesh njeri o me mua s’je me” …Zoti eshte deshmitar qe jam mundu ne te gjitha menyrat me ndihmu,me keshillu edhe me largu nga rruga e keqe,por pa asnje sukses,dhe u ndame…kaloi nje kohe,tashme nuk ishim me femije dhe ai hjeki dore nga te keqijat,une vendosa te ja jap edhe nje shanse sepse e doja shume dhe besoja qe edhe ai me don shume siq e doja une,kaloj koha vendosem me u feju,familja ime kishte plot kundershtime,jam vajze e vetme dhe moter e 7 vellezerve,mirepo me lutje dhe me biseda e binda babin e mamin se ai eshte I duhuri dhe me dhane lejen per fejese…diten e fejeses plot emocione,isha e lumtur shume,burrat e familjes ishin mbledhe dhe pritshin me ardh burrat e familjes se tij tek ne,ai me dergon nje sms ku thote “mendoj qe jemi ngute,nuk jam shume I sigurte qe po veprojme si duhet,s’jam I sigurt per fejesen me”…mu thy zemra ne miliona copa ate moment,ja kthej “tash u zgjove ti nga gjumi,tash ne kete moment kur njerezit e mi po presin njerezit e tu per te shkemby perhajret??? kujdes se kjo eshte shansa e dyte qe te kom dhane dhe edhe sikur te vdes prej dashurise per ty me kthim prapa s’ka”…u ndame perfundimisht,me jave te tera nuk ju kam shfaqe familjes perpara prej turpit qe e perjetova nga ai,ne nderkohe koha kalojke dhe une nderrova adrese,telefon,nderrova shtetin te jem sa me larg nga dashuria qe me dha kaq teper dhimbje,ju kushtova shkollimit dhe librave,arrita suksese te medha dhe ne moshen time te re arrita gjera qe njerezve iu duhen dekada per ti arrite,u bera e suksesshme dhe e pavarur,jeten time e mora ne duart e mia dhe shkurte siq me thoshte mami qdohere “behu e zoja e vetvetes” ashtu edhe u bera,punen e kam te mire,pozite te mire,kam shtepine time dhe nje te ardhme te sigurte…por asnjehere me nuk guxova te hap zemren time dhe te lejoj dikend mbrenda,nuk me mungon bukuria,perkundrazi njerezia me kategorizojne si “bukuroshe”,ama une nuk vendos dot me te dal as per kafe me dikend,kam shoke shume por gjithqka perfundon me aq,shoqeri dhe asgje me shume nuk lejoj nga ana ime…e ne nderkohe ai vjen e me gjen tash,pikerisht javen e kaluar dhe me thote”po s’me dhe edhe nje shanse,e lendus veten,gabimin qe e kam ba kur te kam lane dua me permiresu” e une nuk dua ta shof ma me sy,e jo ti jap shanse tjeter,kam frike po kuptuan vellezerit e mi dalin e qkyjn si letren,nuk dua me ju ba probleme familjes time,vetem pyes veten athua qfare mendojne djemte si tipi I tij ??? Une me pare e shof veten te vdekur ne varr sesa ne krahet e tij,pa marre parasysh se e dua apo nuk e dua…Ka ndonjeri mendim per kete situate? Faqen ma sygjeroj nje shoqe e imja,shpresoj qe do te publikoni shkr**in tim.Ju pershendet Mergimtarja. Kur ne po pritshim burrat per te ber perhajr , Me mer ne telefon dhe me thot se