Vendosa me desht veten me shume edhe mu largu nga Ai, takova dike tjeter ishte Ai qe me beri te…

Vendosa me desht veten me shume edhe mu largu nga Ai, takova dike tjeter ishte Ai qe me beri te… – Pershendetje “Histori te jetes” Shpresoj qe historia ime do te mirepritet si çdo histori tjeter. Une jam 22 vjeçare, kur kam qene 17-18 vjeçare kam qene ne nje lidhje, e di qe pjesa kryesore e fajit me takon mua por edhe shoqerise. Rrethi ne te cilin jam rrit ka qene i tmerrshem por familja jane kujdes ne mase te madhe per mua. Si femiu me i madh ne familje jam shkollu edhe ka qene qellimi jem i vetem me bo familjen mu ndih krenar me mua. Kjo lidhje ka zgjat pak, por aq sa ka zgjat une jam perball me tradhti, genjeshtra e vuajtje. Mundem lirisht me cek qe lidhjen ma shume e kam mbajte ne zemer se qe ka ekzistu realisht. Ai djali nuk me kan dashuru asnjehere por une po. Jam mundu me shty vetem per me mbajt gjalle diçka qe realisht ska qene e gjalle asnjehere. Ai djali ka qene i rrugeve te kqija edhe familja e tij gjithashtu. Vendosa me “desht” veten me shume edhe mu largu. Mu eshte dasht nje periudhe e konsideruese kohore mu kfjell edhe me marr veten. Kom arrit mu regjistru ne universitet jasht shtetit edhe kam studiuar per matematike. Suksesi qe mka sjell universiteti ka arrit me ndiku dukshem ne jeten tem edhe ne familje, ata jane shume krenar me mua edhe une jam shume e lumtur qe i kam gezuar keshtu. Besoj edhe kam mu mundu çdo dite me vazhdu kshtu. Masi nje periudhe kohore se di as vet si kam fillu shoqerine me nje djale. Ai djale eshte i vetmi djale qe mundet me iu afru personit perfekt qe çdo vajze e endrren, eshte i edukuar, shkolluar, i moralshem, i sjellshem, i pashem. Besimi qe ai ka pasur ne mua me ka bere mu ndih femra me e lumtur ne bote. Jasht familjes qe e kam primare edhe shoqerise te ngushte ka qene personi i vetem qe ka arrit me qene ne rreth te ngusht timin edhe me ka vlersu shume. Ai ka qene shume entuziast rreth meje edhe une e di qe thelle ne zemren tem une ndjej diçka per te. Ne kemi dal disa here edhe si shok qe jemi e kemi vleresu shume njeri-tjetrin. Mbrenda nje dite ai ka ndryshu, na vazhdojme me qene shok siç kemi qene gjithmone, ndonje here ai me shkruan po kurre me nuk ka permend diçka rreth nesh. Ai as nuk terheqet, as nuk me kerkon. Mua me mungon shume shoqeria me te edhe nuk do te doja ta humbja kurre. Ndoshta kshillat tuaja do te me ndihmonin te drejtoj pak veten time ne kete aspekt. Shpresoj qe nuk jeni lodhur duke lexuar, faleminderit!