Kunatave nuk ua lash ta preknin me dore beben se s’kishin len fjal pa then per mu, tash me luten qe…

Kunatave nuk ua lash ta preknin me dore beben se s’kishin len fjal pa then per mu, tash me luten qe… – Pershendetje Doja te kerkoja dhe un nje mendimin tuaj per nje situate ne te cilen gjendem. Para 3 vitesh u martova me dashuri, isha dy muajshe shtatezane, dhe qe ne momentin qe u mor vesh shtatezania ime filluan krisjet e para me familjen e burrit. Burri qe ne fejese ia kishte bere te qarte familjes se tij qe do dilnim te jetonim me qera pasi nuk ishin kushtet e atilla qe te jetonim te gjith bashke. 3 muaj pas martese,pas 3 mujsh sherr burri me familjen ai vendosi qe te largoheshim, por familja e tij nk donte. Njs u larguam dhe qe naten e pare qe ne ishim larguar filluan dhe percarjet. Vjerri bashk me vjerren nuk lane fjale pa me thene,mua dhe te birit normalisht,kunatat po ashtu arriten deri ne ate pike sa nk lan fjale pa na thene. Njs koha kalonte dhe ato cdo dite mernin ne tel duke shar e ofenduar,u lash Zotin. Diten qe solla ne jet vajzen time ne spital me erdhen prindrit e burrit dhe kunati,ndersa motrat e tij asnjera. 6 muaj pas lindjes rastisem ne nje gezim aty kunatat njohen mbesen e tyre,por qe ne asnje menyre nuk ua lash ta preknin sepse skishin len fjal pa then dhe per vajzen. Tani pas 3 vitesh,te gjith kerkojn te kthehemi prap ne shtepine e tyre dhe motrat e tij kerkojne tna takojne e te hyjm e dalim te nj tj,dhe duke qene se jemi me qera burri po mendon te kthehemi,ndersa un kur mendoj ca kan thene as qe dua ti shoh me sy. Mbase u zgjata pak por do ju lutesha te me jepnit nje mendim si do vepronit ju ne kte rast,do kthesheshit serish duke I falur te gjitha?!