Djalin e kam te semure dhe Vjehrra me thot, “Qka po na lodh me keta doktora gjdo dite”…

Djalin e kam te semure dhe Vjehrra me thot, “Qka po na lodh me keta doktora gjdo dite”… – Pershendetje e nderuar faqe e mrekullueshme, ju shkruaj nga hallet mdhaja qe kam nga mllefi ime qe me shkurton jeten cdo dite e me shumee, ju shkruaj per jeten time te prisht qe me lendu cdo dite e me shumee. Nga pa drejtesia e madhe njeriu po vuajke shume duke shikruar e mos me mujt me ndryshu asgje, ky qenka fati im, por nuk e mendova te till asnjeher. Ne familjen time isha femiju i vetem isha e pergdhelura e babit dhe mamit, isha me e dashura per axhallaret dhe hallat e mija sepse as axhallaret nuk kishin femij. Kur u njoftova me burrin tim ishte shume i mire dhe i dashur me mua ishte shumee i kujdesshem kaluam disa vite se bashku isha e dashuriar ne te e doja shumee. Ne filim kishim plane qe Ai te vi tek familja ime te jetoj pasiqe isha e vetme ne familje siq e ceka me lart, dhe Ai pranoj. Isha e lumtur qe nuk do ti le vetem sepse mu ndajke zemra ne gjys kur e mendoja qe te largohem edhe une nga ta, kushtet si kishin edhe aq te mira po isha vajz qe e doja punen dhe kisha besim se do te rregullohen gjerat jemi te rij dhe arrijn gjithqka me pune. Por gjerat filluan te ndryshojn burri im kishte presion nga familja e tij se si po shkon ne shtepi te gruas, dhe kisha probleme me burrin se nuk bene si tja bejem jemi qytet tjeter dhe skan askend te aferm ketu filloj te ftohet nga ajo qe ai te vi tek une. Pasi qe fola ne prinderit sepe kishim afer dasmen u desht te ju tregoj edhe atyre per ndryshimin qe kishte bere i fejuari im, ata u merziten shumee edhe pse nuk e shfaqen tek une sepe iu vrejta ftyryat e tyre, por mua me than joo bij shkoo sepe duhet ashtu eshte zakon, ske qka merzitesh per ne sepe jemi te rinj edhe nuk ka rendsi per ne me rendsi tii te jesh mire dhe e lumtur. Ohh shpirti in e dinte se sa zemra mu nda ne dysh se sa dhimt te madhe ne shpirt kisha. Por qfare te beje e doja dhe pranova te shkoj te burri ne shtepin e tij, edhe pse as ai nuk i kishte kushtet e mira por edhe me dobet se une. Ishin me nje fshat dhe ishin 4 vllazen dhe 3 motra, te gjithe te martuat. Ne ate shtepi ku une shkojaa iishin 18 antar, 4 vllezerit me gra dhe me ka 2 fmij ishin edhe dy vjehria dhe me ne ty ishin 20 antar. U martova shkova por shpirtin e lash te familja ime se si ia ktheva shpinen si i lash dhe si do tia dal ketu me gjithe keta njerez ketu. Ishin familje e tmerrshme ishte papasterti kishte edhe maltretime qe besa mos respekt per grat dhe skamje e madhe. Por qfar te beje si gjithmon qe gruaja duhet duruar, jete tmerri por vazhdova me shpres se do behet diqka. Burri shkojke ne pune une mbetsha me kunatat edhe vjehren vjehra ishte tarak ne veti pa thene une asgje nuk behet ketu mu ka desht me pyt edhe ate kir te shkoj ne vizit tek familja ime , me kishte mar inat se ti deshte me mar djalin me largu nga familja e vete nga shtepia e vete qe verett ne nuk kishin vend ne ate shtepi se ishte e vjeter dhe e vogel per gjithe ata njerez aty. Vazhdova me jeten aty prinderit me thojshin shuj ti se sben me fol ku po rin ato rri edhe ti se ski qka me boo nuk jon kushtet me ndryshu diqka…vazhdova e vazhdova, mbeta shtatzan dhe tu e mar parasysh jeten qe eshte me minimun kushte une humba femijun tim ahh sa u merzit se mendova qe me te do ta kaloj kohen dhe nuk do tkem kohee te merzitem shumee por e humba. Erdhen bijat me nejt si githmone bijat shefa ne shpi eshte tmerr i zotit qe vin met kallxu qka me bo qysh mu sjell a per shpi tbirrit slojn sen pa than a veq nana e vete rdhe shpija e vete koka e mire. Por mundohna mos me jau kthy edhe me dal jasht me bo diqka mos mi ngu qa po thojn, por smundesh gjithmone sepse je qaty edhe ski ka ik ton kohen. Pas 1 viti mbeta prap shtatzan u gezova shumee por edhe kisha frik, kisha deshir qe te shkoja me shpesh tek doktori dhe te jem me kujdesshme sepe e doja femiun tim te kem ne prehen dhete krijoj familjen time mos tmiren me gjera koti aty se edhe ashtu nuk kisha vler asgje…isha e mesuar te familja ime te jem vetem une dhe ndryshimin e madhe me shkaktoj shume stres , nuk e prisja te nejten sepse e dija qe kam ardh te burri dhe nuk eshte e njejta dashuri qe e kisha ne familjen time por te pakten prisja respekt. Vjehra ime pae une shkoja shpesh te doktori ajo desh lujti qkaa jan gjithe keto kontroll skemi me shku kahtj cdo muj te doktori, por me burrin e kam mire dhe nuk ia degjojsha fjalet qe ajo fliste. Me rendes qe une kalova mire shtatzanin time dhe erdhi koha e linda djalin. Djali lindi mire por pak problem me kemben e djatht doktoret me than nese nuk permisohet me ushtrime pasi ti bene 3 vite duhet operuar. Ohh zot shumee kam frik shumee. Kurse vjehres time i bjen ne mend te ankohet thon ma hangre kryt me kete fmij kurr sdite mu nal niher shtatzan tash djali sdi qka met bo tyy. Eshte mesuar me rejat e tjera para meje ketu femis nuk i kushtohet vemendje veq ti shuj se sdin kurgjo i kojn desh e dath sdi whsh spo smuhen e qysh po mujn me qendru kshtu. Une nuk jam mesuar keshtu une dua te jem nene e kujdesshme dhe ta dei se si zhvillohet fmija ime ndersa une nuk mundem nga fjalet e vjeh vjehres dhe bijave te saj. Nuk e di a kan Zot nuk e di a e ndjejn se sa une kam dashur kete femij dhe ky eshte jeta imee sepse tani i duhem eshte i vogel dhe ka pronlemin e kembes kush mund te jete per te kur sjam unee, sii ta le te moa i zhvillohet kemba per fjalet e vjehres. Burri ka thene se deri ne centin e fundit do te kujdesemi oer te dhe nuk do ta lem keq per mjek. Une jam mire me burin tim por nuk kan kohe ta shijoj dashuri me te dhe gezimin qe me erdhi djali ne jete. Uroj te gjitha nenave qe te ken femijet e tyre te shendosh dhe mos tken probleme. A keni ndonje mendim lexus te dashur qfare te beje keshtu qysh me duru vjehren e me lon djalin tsmut kahtu e mos me nga per mjek veq pae mi teket asaj e me lon djalin me pasoja ton jeten. Nuk e di qysh me ja bo me ta. Faleminderit shumee per kohen dhe ju falenderoj per mundisn we me dhate te shpreh brengen timee.