Burri me tha “Qe nuk ka ndjenja per mua, por rri per femijet” ishte ne lidhje me nje familjare timen!

Burri me tha “Qe nuk ka ndjenja per mua, por rri per femijet” ishte ne lidhje me nje familjare timen! – Pershendetje te gjithave , dua te ndaj ne histori familjare ,, por mos ja nisni me mbajt ligjerata dhe fjal ofenduse se boll jam ne siklet tem . Thjesht po du me qel zemren se du me kersit . Jam nje nene e re e dy femijeve … kisha hiq me pak se 12 vite martes , ku e dashurova personin e par dhe te vetem ne jeten time , te cilen ia kushtova gjith rinin time nga mosha 15 vjeqare . Mbas disa vite 7 vite martes me shum sakrifica me shum merzi mbeta 7zene dhe mu duk sikur bota eshte bere e imja . Endra e cila e prisja me vite te tera per te fituar epitetin nene u realizua . Mbas 4 vite me gezoi zoti prap me nje femije . Por aty filluan gjerat te ndryshonin .Gjat 7 zanis se dyt , filloj dyshimi tek bashkshorti , nuk i interesojke fare shtatzania ime , as une – as femijet ndersa edhe ne lindje nuk i interesoj edhe pse isha ne spital te me vie te me takonte , dhe ajo me bej te dyshoj qe kishte dikend tjeter ne jete sepse ndryshoj 360 shkalle Nuk ishte me personi qe u kujdes per mua siq kishte qen , filluan oraret e gjate te punes .Filluan mos ngritja e telefonit , besa besa edhe bllok sa her qe dilke ne mbremje . Ku edhe me rroki depresioni mbas shtatzanis + kjo ngarkesa psiqike nga ish burri qe me qoi deri tek mendimi i lendimit te vetes time . Sepse isha ne nje kohe shum te veshtir. Mbas disa muajve , dyshimi im u be realitet , dhe me e keqja qe ishte me nje qe e nifja dhe kisha lidhje te ngushte familjare , mbasi ia gjeta mesazhat , bisedat ne fb , fotot etj etj burri me thot qe nuk ka ndjenja per mua – por rri hater femijeve . Dhe ajo bised me shtyu te i kerkoj divorci , sepse nuk mund te perballoja . Dhe pa hezitim edhe pranoj. Erdh koha dhe u largua nga jeta jone ku mbeta me femijet 4 vjeqar dhe tjetei 7 muajsh e vetme . Mbas 8-9 muaj fillova te rimerja veten time dhe te fitoja forcen qe te behem me e forte se kurre ti dal ne krah femijeve te mi , dhe ti tregoj te gjithve se do ia dal , do behem nene qe te krenohen femijete e mi per vendimin tim. Kan kaluar thuajse 4 vite , por nuk mundem prap ta harroj . Kam urrejte per te , por prap me dhemb zemra per te edhe pse me ka bere shum shum keq , maltretim fizike , maltretim psiqike , tradhti . Por zemra spo mund ta largon . Kam pasur oferta te shumta serioze qe me kan kerkuar edhe me familje dhe me msit , por ekam shummmm te veshtir te vendosi , sepse friksohem qe do lendohem prap , dhe se do e kem veshtir qe dikush tme pranon me femije pa pasur konflikte . Por jam betu qe nuk do ia kthej femijeve shpinen deri sa te rriten , por as ate here jo . A do mund tia dal – a do mund te ja bej hallall A ka ndonje rruge te ndritur dikun Apo eshte thjesht nje ender Tjetren ane kam fjalosje me ish burrin kur e shef qe me ben dikush like ne foto ose kur ndegjon qe kam kerkesa per martes , me thot qe jam femer pa vlere , qe kam mbetur e vetme , perdor fjal fyese etj etj . Mundohen te mos kem kontakt me te , por prap bie puna qe kemi kontakt per femijet edhe pe thom qe se meriton te i shof me sepse sikur kishe dashur femije kishte ndejtur me neve . Por ligji eshte ligj dhe skam qfar te bej . Kam provuar ti a fal e ti mbyllja syt edhe pse zemren e kisha copa copa – qfar fitova njejten gje prap . Por ekam shum bre shum te veshtir ta harroj edhe sjam tu e kuptu pse???