Burri i tha Babit “Kjo nuk din as te gatuaj”, u ndam ne ode te burrave dhe e denuan shume sa qe…

Burri i tha Babit “Kjo nuk din as te gatuaj”, u ndam ne ode te burrave dhe e denuan shume sa qe… – Deshiroj edhe un historin time te ndaj me ju, ndoshta edhe ngaqe kam nevoj te shprehem. Filloi kreit rastesisht dhe per pak kreit ndryshe, se di qfar ndodhte shum e veqant ndjehesha perderisa flisja me te, edhe pse e njihsha prej shum kohesh shok te ngusht, por kaloi disi ajo nat edhe shum net tjera por jo vetem si shok por ne lidhje, u lidhem shum ne mes vete fillova ti besoja shum, sdi qfar mbente edhe mendimet mi ndryshonte, keshtu vazhduam dhe u fejuam. ndjeheshim te veqant, un me te vertet, por edhe aj ashtu dukej, vazhduam edhe per disa muaj ashtu tlumtur, por se di pas disa muajsh se qfar ndodhte gjdo dit e me shum me largohej, sme fliste vetem me shante, sdonte te ndegjonte per mua fare, erdhi koha te martoheshim, te tjeret vendosen daten e te gjitha per ne po martoheshim por sflisnim fare, sdija qte beja vetem qaja pa pushim ne naten e kanes, nuk e dija se qfar me priste, por prap me shpresen se mos behemi mir, dhe vazhdoja ta fshihja, e doja aq shum sa smund ta paramendoni fare, u gezuan te gjith por un se kishe at buzqeshjen e vertet vetem dridhesha, kaloi po pastaj 1 jav si dukej mir, por serish ju kthye asaj jetes jo normale, nuk i interesonte as edhe a egzistoj fare edhe pse isha ne shtepin e tij, un punoja per te aj vetem rrinte, skisha qte beja duroja, me shante deri tek personat e vdekur, skisha se q’te beja, kur i tekej edhe me maltretonte, serish skisha se qte beja, as edhe ne dhom svinte, sme respektonte fare, sme njihte fare, smundja te duroja me, as edhe ne festen e vitit te ri sqendroi me mua, edhe pse ishte hera e par qe ishim bashk ne nje fest ai me la vet, por e vendosa qe te flas me babin, i tregova te gjitha, erdhi te fliste me te skishte se qti thonte, thoshte sdin te gatuaj, kjo sishte arsye te gjith qeshnin, se di siq ftofesha gjdo dit e me shum prej tij, fillova te mos ndjeja me edhe asgje fare, prita edhe nje muaj se mos po ndryshonte por fare edhe me keq shkonte duke u bere gjdo dit e me shume, u lodha me, serish fola me babin vendosa perfundimisht te largohesha, se me vetem qe e shkatrroja veten se asgje mir svinte, pas disa muajsh perfundoi gjithqka nmes burrash, e denuan, me vjen keq se nuk jan me kushte te mira edhe pse un ja pranova te gjitha, i tregoja qe sdo ta ket te leht te ndahet se ashtu jan zakonet, po sme besonte e bente te leht gjdo gje, tash e vuan. Me falni por sdi ndjehem shum keq, skisha faj, jam e lodhur psiqikisht sdi qfar tbej, behem te qmendem, a thua se qfar e ardhme me pret, sdua tjetoj fare me besoni.