Vellau po ma kerkon nje femij,Te gjithe po me thojn te ja jap por…

Vellau po ma kerkon nje femij,Te gjithe po me thojn te ja jap por…- Mirmrama Po du me shkru sepse kom deshir me nda historin tem me komentueset e faqes edhe po du se cili prej jush me nda nje mendim se a osht ajo normale kjo ngjarje qe po e perjetoj une se bashku me grun. Une momentalisht jetoj ne Amerike edhe jetoj ktu qe shume vite. Jemi dal me gruan ne vitin 1993. Une me gruan i kemi 5 femij edhe gruan prap e kom shtatzan edhe me ka beku Zoti me keta fmij. Jom nje njeri shume i lumtur ne jete dhe kurgjo nuk me mungon, te vetmen penges qe e kam ne kete jete eshte familja ime qe me ben vazhdimisht presion. Presioni prej familjes fillimisht ka rrjedh ne momentin qe vellau im e ka marr vesh se eshte steril dhe nuk mund te ben fmij. Po ashtu, edhe aj jeton ne Amerike me gruan e tij edhe gjithmone ka pas deshir qe me qene baba po nuk ka mundur kurr gruaja e tij me mbet shtatzan. Gjithmone me thojke pse ti po e len kaq shpesh gruan shtatzan tu e dit qe une smuj? Une nuk jom i obligum qe ta qetsoj ndergjegjen e kerkujt per shkak se aj smund te bej fmij. Une nuk kom deshir qe aj mos me mbet pa fmij mirepo, duhet me pranu realitetin. Nana ime me thojke pse nuk po ja fal nje fmij qe me rrit aj dhe aty filloj realiteti hidhur qe familja ime mendojn qe une duhet me dhon pergjithesi qe vellau im nuk mundet me bo fmij. Ja nisen krejt mem thon, falja njonin fmij, falja falja falje. Mirepo, falja e fmijs nuk eshte e logjikshme. Nuk eshte normale me fal fmijun tend askujt. Kerkush nuk ka te drejt te tregon se qka duhet me be me familje tende, as nena as baba as vellau askush hiq. Gruaja assesi nuk eshte e pajtimit qe me fal as nje fmij vllaut sepse jan normalisht te saj edhe sdon kerkush tjeter me ja rrit. Kemi tasht shume konflikte dhe familja nuk po na fol per shkak se jemi “injorant” ndaj ndjenjave te vellaut. Nuk eshte qe nuk me dhimbset po nuk eshte problemi im. Une i kom than shko te mjeku, shko te hoxha, shko ka dush po ne shtepin time ski qka lyp me ardh mem qit kushte se kujt duhet mi fal une fmij sepse gruaja ime ska duru dhimbje 9 muaj te shtatzanis per me ja jep dikujt me dy dur. Ndoshta kurgjo nuk i kish mungu fmijes po nuk dua aspak qe me nda fmijn prej vetit ose ta mendoj qe axha e vet jam une kur ne fakt jam baba. Spo di se qysh me ja impunu familjes qe jan gabim edhe nuk merret fmija i vellaut? Ka shume opcione tjera, mundet edhe ne jetimore me marr nje fmij se sa me marr timin. Tasht qe e kam gruan shtatzan kemi dyfish presion se po thojn jepe sa t’eshte beb dhe nuk din asgje as kur rritet po kjo eshte absurde. Qka me kishit sygjeru me be? A me u shkeput komplet prej familjes tem sepse mendimet jan shume te kota edhe absurde apo te mundohem tju tregoj se smund ta bej kete edhe me u mundu me pas nje raport me ta sado te keqe ose te mire? Shume po kom presion edhe prej gruas sepse po thot familja jote kan heke dore prej neve pa arsyje. Na kurr keq kerkujt si kem bo, veq po dojn me forc me na marr foshnjen. Me duket shume normale qe gruaja eshte tu i perjetu keto ndjenja sepse gjdo nene e kish ndje te njejten nervoz apo deshprim. Qysh pom thuni me ja be? Falimenderit faqja per perkrahjen dhe lejen qe me lejuat te shprehem ketu te ju.