Kujdesu per veten sepse sdo jem më me ty , Nuk më dole virgjine dhe ne nuk do…!

Kujdesu per veten sepse sdo jem më me ty , Nuk më dole virgjine dhe ne nuk do. – Desha me tregu nje pjese te jetes time aq sa t bukur edhe me nji fund t hidhur n fund.Jam nje vajze 19 vjec dhe per momentin vazhdoj shkollen e larte per ekonomik.Gjithcka nis dy vjet me pare kur isha vetem 17 vjec dhe njihem me nje djale 26 vjec.Ate kohe un isha ne gjimnaz,cdo gje ishte e bukur krah tij,ndihesha e mbrojtur meqe skisha as vella.Me  jepte keshilla dashuri pafund edhe fillova ta du cdo dite e me teper se shifja qe bente shume per mua.Dilnim cdo dite,saqe edhe prinderit e mi e moren vesh.Iu tregova vet ne menyre qe cdo gje t vinte hap pas hapi dhe t mos kishim probleme.Edhe ata ishin dakord me ato qe un ju tregoja.Ishte djale punetor,i sjellshem ,i shkolluar,,Edhe familja atij e kishte marre vesh dhe po prisnim qe un t vazhdoja universitetin e me pas te merrnim ndonje hap me te madh.Kaluan plot dy vite perkrah tij,dy vite te lumtura sa me duken edhe sot si dy dite aq shpejt kan kalu.Ishte lidhja ime e pare dhe mendova qe do ishte e vetmja.Por jo,ai me kerkoi te kryenim marredhenie bashke dhe nderkohe familjet ishin vetem ne dijeni jo se ishin takuar.Dhe i thashe qe pa takuar babin sdo ndodhe kurre kjo gje.Dhe mir e takoi,biseduam te tre dhe dukej sikur tani do realizohej ajo endrra ime madhe.Dilnim me shpesh pas tak te tij me babin dhe dashuria shtohej cdo dite e me teper.Por kerkesat qe kishte ndaj meje filluan te beheshin te padurushme.Kerkonte te isha perfekt ne cdo gje kur faktikisht nuk egziston dicka e tillle se cdokush nga ne e ka nje te mete.E kshu mas disa kohesh tu mendu se ishte gjithcka ne vije vendosem te permbushnim lidhjen tone me teper dhe ndodhi ajo qe realisht nuk e prisja kurre.Ishte lidhja e pare,dhe i besova trupin tim sepse e doja dhe kisha frik mos e humb.Por ndodh qe gjate marredhenies nuk kisha gjakderdhje dhe aty sikur mu shemb e gjithe bota.Fjalet e tij me lendune ne shpirt.Se doja veten ne ate moment.Prinderit jan mundu me mish e shpirt me na rrit me djerse edhe nuk iu tregova ne fillim.Se harroj kurre ate nate kur zvarritesha neper krevat nga dhimbjet e barkut dhe prap me dhimbjen qe kisha ne shpirt spo e perballoja dot.Kalojn dy jave pas asaj dite dhe prinderit nuk e dinin.Iu thoja qe gjithcka eshte ne rregull po un isha e shkaterruar,nuk haja,me zinte mengjesi me syte e enjtur kurse ai nuk me besonte cfaredo qe un thoja.Iu betova ne kuran se skisha qene me asnjeri dhe qe ishte i pari,iu betova edhe ne motren e vogel qe kam dhe ka 10 vjet qe nuk flet mire dhe prap sme besoi.Dukej sikur iu ishin erresuar syte.Doja te rregullohej cdo gje mes nesh dhe tmos merrej vesh se skishe cfare te tregoje por duke pare sjelljen e tij nje dite u mrz aq shume sa i tregova mamit dhe me pas u be alarm ne shtepi.Vendosem pas nje takimi qe bem te gjithe bashke t mos vazhdonim me se nuk e kapercente dot kte fakt.Po behen 5 muaj dhe nuk ka dite qe s derdh lot,kam mendu edhe ti jap fund jetes por kur shoh familjen time heq nga mendja at mendim.Por prap po vuaj aq shum sa vetem Zoti ma di.Me kujtohet nji fjale e tij edhe sot e ksaj dite. Kujdesu per veten se un per ty jo mo. Thone qe koha sheron plaget por kjo plaga ime spo sherohet…. Kujdesu per veten sepse sdo jem më me ty , Nuk më dole virgjine dhe ne nuk do.