Jam mundu me mish e me shpirte qe mos te ja kthej shpinen femijeve,Por u detyova ti…

Jam mundu me mish e me shpirte qe mos te ja kthej shpinen femijeve,Por u detyova ti…-Jam nje zonje e cila u ballafaqova me shum vuajtje ne jet,kisha edhe une nje rini si gjith shoqet e mia edhe une u dashurova me nje djal krijuam familje mendoja se isha personi ma i lumtur ne ket Bot.Eh sa shpejt u shua kjo dashui mbas 5 vite martes ishi filloi lidhje me nje vajz dhe deshi ta binte ne shtpi,mua me tha kapi plaqkat dhe mbathja.Desh me ra qjelli mbi tok,kam luftu me mish dhe shpirt mos tja kthej shpinen femijve tvetem sakrifici smund ta beja ta shifja tjetren une te dal duke ja len femijet nje personi qe hyri mes nesh…kam duru e qka skam duru turtura nga me te ndryshmet, dhe i them vetes a ja vlejten te gjitha ato vuajtje dhe mjerime? perderi sa nje dite u be qdo gje e pa kuptim per jeten time sk***erimi, padrejtesia,maltretima qdo gje i bente edhe femijet e mi te vuajn.U desh te behem e fort duke marr vendimim mat hidhur n’jet mi lan mat dashurit i mi duke se bota ra mbi mua,ndoshta ju vije qudi qe them u bera e fort?e them nga vendimi qe kisha marr per shka se jeta do ju letsone tpakten evladave te mi..kam mall dhimbje dhe lot,kam oferta dhe smund te vendos dot,familja deshirojn te me rahatojn por zemra ime e lumtur pa femijet sdi a mund t’ jeton,kam izoluar jeten ne moshen kur duhet tisha zonje me pozit familjare,por besoni ju lutem se gjithmon vuaj a kam vepruar drejt qe skom pas mundesi mi marr une femijet e mi,sjom e pamvarun,por as femer qe smund te punoj smund them se tani kam vullnet dhe shpresa per jet.Sakrificat qe bera vite me radh syn ne pun aspak sepse ishe gura e nje personi qe u shendrrua ne psikopat.Sme mbeti asgje ne jet perpos lutjeve qe une bej per personat mat dashur qe smund ti kem pran engjujt e mi,sado qe jem larg do tju dua edhe nga ketu ku jaam skom shenu detajisht sepse mund te lexoj ndoshta ndonje femije qe mund te lendohet?ku i dihet mund tjen edhe femijet e mi..sdua ta kuptojn qfar dhimbje perjetoj nena tyre syt e mi shkelqenin,fytyra ime buzeqeshte por zemra ime qante ndoshta edhe plaste qe smund tju thoja dot.Me nje fjal jeta ime ishte ferr i vertet.Durova aq sa munda mos tja ndaloj fjalen nënë por i paqin ne qaf ata qe zemren ja lendun.!Dikush tentoji tme bente te lutmur por edhe ajo histori shpejt u shua,ndoshta arsyja ishte se su ndi i barabart me mua,nje dit bashk me heshtjen u largua.Une skam faj per sporvat e nje jete te till, por nje edi qe keshtu qenka e shkruar une mos tjem e gëzuar. Me rrespekt zemër thyera me falni nese kom shenu shume dhe ne gb.. gjuhsore besoni se me lot e mbylla ket histori.